United States or Serbia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο δε πρεσβύτερος υιός του Υστάσπους, υιού του Αρσάμους, ενός των Αχαιμενιδών, ήτο ο Δαρείος όστις τότε ων περίπου εικοσαετής είχε μείνει εις την Περσίαν διότι δεν είχεν ακόμη ηλικίαν να φέρη όπλα.
Συνεκράτησεν όμως την δίψαν του κ' εξηκολούθησε την πορείαν μετά της αδελφής του, ως δύο φυγάδες, ων η πατρίς υπήχθη εις την δουλείαν, δύσθυμοι περί του παρόντος, απέλπιδες περί του μέλλοντος. Και η δίψα κατεκυρίευε τον Γιάννο· αφόρητος δίψα, ήτις τον έκαμνε να πιστεύη ότι είχε κάμινον εντός του.
Ο πατήρ της δεν της είχε φέρει, ούτε αυγά, ούτε μυζήθραις, ούτε όρνιθες, αλλά της έφερε το σκληραγωγημένον και θαλασσόδαρτον άτομόν του και τας δύο στιβαράς και χελωνοδέρμους χείρας του, δι' ων ηδύνατο ακόμη επί τινα έτη να εργάζηται δι' εαυτόν και δι' αυτήν.
Τοιούτοι υπήρξαν οι καρποί της ηθικώς επιμέμπτου διαγωγής του Βελισαρίου, ο οποίος, καίπερ Χριστιανός ών, δεν εγνώριζεν ή δεν ενόει την υπό του Αποστόλου Παύλου λεγομένην μεγάλην αλήθειαν «το καλόν ουκ έστι καλόν, αν μη καλώς γένηται». Τουναντίον ο νέος Γότθος βασιλεύς, παρεκτός της γενναιότητος και της ρώμης της σωματικής, είχε και φρόνησιν ηθικήν και γενναιότητα ψυχικήν.
Διότι θεός με άνθρωπον δεν έρχεται εις συνάφειαν, αλλά διά τούτου γίνεται πάσα σχέσις και ομιλία θεών προς ανθρώπους και κατά τον ύπνον και εν εγρηγόρσει· και ο μεν περί τα τοιαύτα σοφός, δαιμόνιος ανήρ, ο δε περί άλλο τι σοφός ων ή περί τέχνας ή χειροτεχνίας τινάς, βάναυσος. Και είνε οι τοιούτοι δαίμονες πολλών ειδών, ένας δε από αυτούς είνε και ο Έρως.
Του Χάρου παραβλάσταρο, του τάφου σημαδούρι. σ. 254 Παραβλάσταρο ταυτόσημον τω αντιρρίματι , παραφυάς. Σημαδούρι , εν γένει παν το τιθέμενον και μακρόθεν διακρινόμενον προς διάγνωσιν επικινδύνου τινος μέρους. Κυρίως δε τα βωτία δι' ων σημειούνται αι ύφαλοι χάριν των διαπλεόντων τας θαλάσσας. Διχαλωτοί δυο ψήσταις. σ. 254 Διχάλα ξύλον αυτοφυώς σχιζόμενον εις δύο διεστώτα μέρη.
Όσον απέχει ο σήμερον Γαλάτης των αλευροπάστων Μαρκησίων της εν Βερσαλλίαις αυλής, ων εσχατόγηρά τινα λείψανα ζώσιν εισέτι, τόσον και ο συνταγματικός Έλλην των αρματωλών του Αλήπασα και των κλεφτών του Ολύμπου. Μετά της ενδυμασίας, των αισθημάτων και των εθίμων συνεμετεβλήθη εν τη Δύσει και της ποιήσεως το ιδανικόν.
Προκειμένου δε και μεταξύ τούτων να εκλέξωμεν, ηθέλομεν προτιμήσει αδιστάκτως τας στροφάς, δι' ων περιγράφεται ο ίππος του Αλή, αποτελούσας το στιλπνότερον ίσως της βαλαωριτείου ποιήσεως κομβολόγιον μαργαριτών: Ακούει τον πόλεμο και χλημητάει, Τ' αυτιά του τέντωσε, άγρια τηράει· Ολόρθ' η χήτη του, ολόρθ' η ορά, Λιγάει το σώμα του σαν την οχειά κτλ.
Απλαί δε οιμωγαί και ολολυγμοί, δι' ων αγγέλλεται τραγικόν τι συμβάν, λέγοντας απόφωνα . » Τα λάγανά του αιμάτωσαν» σ. 105 Λάγανα . Τα έσωθεν των οδόντων ούλα των ίππων. Ταύτα οσάκις εξογκούνται εμποδίζουσι το ζώον να βοσκήση. Το δε νόσημα τούτο σημαίνεται διά της φράσεως. » Έχει τα λάγανα .» » Και δε μου δείχνει μέτωπο» σ. 106 Όταν δεν παρουσιάζεται τις κατά πρόσωπον.
Πού τα αετονύχια εκείνα, τα ευώδη ως από μύρων, τα νύσσοντα τόσον ηδονικώς τον φάρυγγα διά του λεπτού αρώματός των. Και πού τα νόστιμα εκείνα σφικτάρια, τα έχοντα πολυγωνικάς, εκ της πυκνότητος, τας ρώγας. Αχ! και πού πλέον τα ιόχροα εκείνα φιλέρια, αφ' ων βεβαίως κατεσκευάζετο πάλαι το νέκταρ του Ιμέρου και Πόθου.
Λέξη Της Ημέρας