United States or Lithuania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Γι’ αυτό και συ γοργά διαλέγοντας τους πρώτους απ’ το στρατό, τάξε τους στων πυλών τους δρόμους. Γιατί ο στρατός πάνοπλος των Αργείων τώρα κοντοζυγώνει, επλάκωσε, τους κάμπους χραίνει ο άσπρος αφρός σταλάζοντας απ’ των αλόγων το φυσομάνημα. Μα εσύ σαν τιμονιέρης άξιος του καραβιού, το κάστρο να στεριώσης πρι να μανίση η μπόρα του πολέμου, κι άκου! κύμα το στεριανό βρουχιέται του στρατού των.

Παρήγγειλαν δε εις την Πελοπόννησον να πέμψη όσον τάχιστα βοηθείας εις την Πύλον και προσεκάλεσαν επίσης να έλθουν και τα εν Κερκύρα εξήκοντα πλοία των, τα οποία μεταφερθέντα άνωθεν του ισθμού της Λευκάδος έφθασαν εις την Πύλον χωρίς να παρατηρηθούν υπό των εν Ζακύνθω αττικών πλοίων· είχε δε προσέλθη ήδη και ο πεζός στρατός.

Η τάξις και αι προετοιμασίαι από τα δύο μέρη τοιαύται ήσαν. Αλλ' ο στρατός των Λακεδαιμονίων εφάνη ανώτερος τον αριθμόν.

Άταχτοι καθώς είπαμε κι αγύμναστοι αυτοί, αντρειωμένοι όμως και παλικαράδες, που ανεκατέβοντάς τους με τέχνη οι δικοί μας τους έκαμναν πολύ χρήσιμους. Λογαριάζουν πως ο στρατός του Ιουστινιανού ανέβαινε ως 150 χιλιάδες περίπου. Είπαν και πιώτερους μα δεν είναι βέβαιο.

Σαν τόσο πιο πολλούς εγώ τους κάνω τους δικούς μας απ' τους οχτρούς που' κάθουνται στο κάστρο· μα από χώρες 130 βοηθοί πολλές τους ήρθανε, στρατός κονταρομάχος, που μου ζαβώνουν τους σκοπούς και μ' όλο μου τον πόθο να πάρω δεν μ' αφήνουνε τη μυριοπλούσια Τροία.

Μόλις εγνώσθη εις την πόλιν το αποτέλεσμα, αμέσως ο λαός, του οποίου εθραύοντο τα δεσμά, ανευφήμησε τον Ηράκλειον ως αυτοκράτορα. Την επαύριον ο στρατός εγκατέλιπε τον Φωκάν και ενωθείς μετά του λαού τον απεκήρυξεν.

Θα νοιώσουμε τότες πως μ' όλα του τα ψεγάδια πάντα καλλίτερος είταν ο στρατός εκείνος από τασκέρια που αντίκρυζε, που δεν είχανε μήτε μηχανικούς μήτε από τα καλλίτερα άρματα πάντα.

Εφοβήθησαν και οι πέραν του Στρυμόνος προς βορράν Θράκες όσοι είχον πεδιάδας, δηλαδή οι Παναίοι, οι Οδόμαντοι, οι Δρώοι και οι Δερσαίοι· όλοι δε αυτοί είναι αυτόνομοι. Διεδόθη δε φήμη μεταξύ των Ελλήνων των εχθρικώς διακειμένων προς τους Αθηναίους ότι ο στρατός εκείνος ήθελε προχωρήσει και κατ' αυτών δυνάμει της συμμαχίας, την οποίαν είχε συνάψει μετά των Αθηναίων.

Πες τους ότι, αν αφήσουν να μας πάρη το ποτάμι, Ευθύς πάλιν ο στρατός μας είνε έτοιμος να κάμη Ένα ήσυχο σεργιάνι έως εις την Θεσσαλία . . . Πες τους, ότι δεν εχάθη των ελλήνων η ανδρεία, Ότι έχομεν τουφέκια, Κρουπ κανόνια αρκετά, Υποβρύχια, τορπίλλας, και λαμπρά θωρακωτά.

Αλλά πριν ή ο στρατός διανύση το πέμπτον της οδού, εξηντλήθησαν όσα τρόφιμα είχον φέρει μεθ' εαυτών· μετά τα τρόφιμα δε έλειψαν τα υποζύγια, διότι τα έφαγον. Εάν ο Καμβύσης, ιδών αυτά, ήλλασσε γνώμην και επανέφερεν οπίσω τα στρατεύματα, ήθελεν είσθαι φρόνιμος άνθρωπος, με όλον το πρώτον σφάλμα του· καταφρονών όμως πάντα ταύτα, εχώρει πάντοτε εις τα πρόσω.