United States or Mauritania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Και αφ' ου επί πολύν χρόνον έμεινε τεθαμμένον εν τη καρδία μου, έκαστον δε αυτού στοιχείον, εκάστη συλλαβή υπήρξαν τα ψιχία, εξ ων πολλάκις ετράφησαν τα ποιητικά μου ονειροπολήματα, έρχεται πάλιν ακέραιον εν πάση τη αρχική αυτού καλλονή, τοιούτο οίον εξήλθε των χειλέων του ποιήσαντος αυτό, περιβεβλημένον την αμίμητον αρμονίαν και ώσπερ αναδεδυκός εκ του πελάγους των αισθημάτων, εν οις ευρέθη βεβυθισμένη η μεγαλουργός ψυχή του αγωνιώντος ποιητού, έρχεται, λέγω, πάλιν να με συνοδεύση κατά τον νέον διάπλουν ον επεχείρησα.
Αν σολοικίσης δε ή βαρβαρίσης, μόνην επανόρθωσιν να έχης την αναισχυντίαν και πρόχειρον αμέσως το όνομα ποιητού ή συγγραφέως ούτε υπάρχοντος, ούτε υπάρξαντος ποτέ, ο οποίος ούτω συνείθιζε να λέγη και ήτο σοφός ανήρ και εγνώριζε τελείως την γλώσσαν.
Και το όνομα του ποιητού διετηρήσαμεν δι' έκαστον τόμον ως είχεν εις τον αρχικώς εκτυπωθέντα· ως εκ τούτου ο αναγνώστης θα ξενισθή βλέπων εις το εξώφυλλον και τας άλλας σελίδας &Κρυστάλλης&, εις δε τας «Σκιάς τον Άδου» &Κρουστάλλης&· ούτως υπεγράφη και ο ίδιος εις το πρώτον έργον του· ελθών όμως εις Αθήνας εύρε πολύ βαρύ το &Κρου& όπερ μετέβαλεν εις &Κρυ&, ευηχότερον, γλυκύτερον και γοργότερον.
Είνε λοιπόν νέος, προσέτι δε απαλός. Και τόσον απαλός, ώστε θα ήτον ανάγκη ενός ποιητού οποίος ο Όμηρος διά να παραστήση την απαλότητα του θεού. Διότι ο Όμηρος λέγει περί της Άτης ότι είνε θεά και απαλή· τουλάχιστον διά τους πόδας αυτής λέγει: απαλοί οι πόδες αυτής· διότι εις την γην δεν εγγίζει, αλλά εις των ανθρώπων επάνω τας κεφάλας πατεί.
Αναγινώσκων τις τα ειδύλλια του Θεοκρίτου μεταφέρεται μακράν των πόλεων, εις τα δάση και τα βουνά και τας παραλίας της Σικελίας, εις την κατά τους χρόνους του ποιητού, επί Ιέρωνος, ακμάζουσαν νήσον, της Μεγάλης Ελλάδος.
Σωκράτης Λοιπόν αρκετά πλέον ας είναι όσα επαίξαμεν περί της τέχνης των λόγων· και συ πήγαινε κ' εξήγησε εις τον Λυσίαν ότι ημείς καταβάντες εις την πηγήν των Νυμφών και το ενδιαίτημα, ηκούσαμεν λόγους παραγγέλλοντας να λέγωμεν και εις τον Λυσίαν και εις οιονδήποτε άλλον εκ των λογογράφων, και εις τον Όμηρον και εις οιονδήποτε άλλον πάλιν εκ των επικών ή λυρικών ποιητών, τρίτον δε εις τον Σόλωνα και εις τον συγγραφέα πολιτικών λόγων, τους οποίους επονομάζει νόμους, ότι εάν μεν γνωρίζων πώς έχει η αλήθεια συνέγραψε ταύτα, και εάν δύναται να βοηθή εαυτόν αγόμενος εις έλεγχον περί όσων έχει γράψει, και αν δύναται ν' αποδείξη μικράς αξίας τα γεγραμμένα απέναντι των όσων προφορικώς λέγει, δεν πρέπει να καλήται διά της επωνυμίας του λογογράφου, ποιητού και νομοθέτου, αλλά διά της επωνυμίας ήτις αρμόζει εις τας σπουδαίας εκείνας επιστήμας του.
Πέντε έτη μετά την δημοσίευσιν της «Παππίσης», ο Ροΐδης έκλειε την μακράν του περί του θεάτρου του Αγγέλου Βλάχου βιβλιογραφίαν διά των εξής: «Ενώ αποχαιρετώμεν το βιβλίον, το φαιδρύναν την χιακήν ερημίαν, το βλέμμα ημών πίπτει επί το χωρίον εκείνο του προλόγου, ένθα γίνεται λόγος, περί της ηθικής παρά του κοινού αμοιβής του ποιητού.
Ίνα νοήση τις τας βαθείας διδασκαλίας του «Τιμαίου», πρέπει να μελετήση αυτάς ως εκτίθενται υπό του συγγραφέως με την δύναμιν, την γοητευτικήν χάριν και την αβίαστον φυσικότητα, εις τας οποίας ο Πλάτων ήτο τεχνίτης απαράμιλλος. Ο «Τίμαιος» είναι φιλοσόφημα άμα και ποίημα, είναι αποκάλυψις, εν τη οποία ο μεταφυσικός κρύπτεται υπό τας εικόνας και τα σχήματα του ποιητού.
Οι περί των εν Αισχύλω ειδώλων γράψαντες κριτικοί ηναγκάσθησαν να κατέλθωσι μέχρι του Σαικσπείρου, όπως εύρωσιν ανταγωνιστήν, εφάμιλλον του Έλληνος ποιητού, περί την τέχνην του επάγειν δαιμόνια ή φάσματα· πάντες δ' ομοφώνως αναγορεύουσι τους δύο τούτους ως τους μόνους μετά πλήρους επιτυχίας δυνηθέντας να χρησιμοποιήσωσι τα υπέρ φύσιν εις τα δράματα αυτών — Πόθεν τούτο; — Άρα γε διότι ήσαν εντεχνότεροι των λοιπών ούτοι περί την εκμετάλλευσιν της δεισιδαιμονίας, ήτις υπολανθάνει αείποτε εις την φύσιν του ανθρώπου; Ή διότι αι επικρατούσαι κατά την εποχήν εκάστου αυτών προλήψεις εχορήγησαν εις αμφοτέρους βάσιν, της οποίας εστερούντο οι ποιηταί οι ζήσαντες εις εποχάς μάλλον πεφοτισμένας; — Το κατ' εμέ, παραδέχομαι ταυτοχρόνως αμφοτέρας ταύτας τας εξηγήσεις.
Πρώτον μεν διότι το όνομα Ηριδανός μαρτυρεί αφ' εαυτού ότι είναι ελληνικόν και ουχί βάρβαρον, υπό ποιητού τίνος πλασθέν· δεύτερον δε, διότι με όλας τας αναζητήσεις μου, δεν ηδυνήθην να εύρω άνθρωπον ιδίοις οφθαλμοίς βεβαιωθέντα ότι εκείθεν της Ευρώπης υπάρχει θάλασσα. Τούτο μόνον είναι βέβαιον ότι ο κασσίτερος και το ήλεκτρον μας έρχονται εκ μεμακρυσμένων χωρών.
Λέξη Της Ημέρας