Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 1 Ιουνίου 2025
Οι δε Αγάθυρσοι είναι άνθρωποι αβρότατοι και τα μάλιστα χρυσοφόροι. Έχουσι τας γυναίκας κοινάς διά να ήναι όλοι αδελφοί μεταξύ των, και όντες συγγενείς να μη αισθάνωνται οι μεν κατά των δε μήτε μίσος μήτε φθόνον. Κατά τα άλλα όμως έθιμα εμιμήθησαν τους Θράκας. Οι Νευροί έχουσι τα έθιμα των Σκυθών.
Η δε χάριν της ηδονής φιλία είναι απομίμησις αυτής ― διότι και οι αγαθοί είναι ηδονικοί μεταξύ των. Ομοίως δε και η χάριν της χρησιμότητος ― διότι και χρήσιμοι γίνονται μεταξύ των οι αγαθοί.
Κ' η Πηνελόπ' η φρόνιμη 'ς εκείνον αποκρίθη· «Παιδί μ', εις τόσην έπεσε το πνεύμα μου απορίαν, 105 ώστε ομιλία προς αυτόν ή ερώτησι να κάμω δεν δύναμ', ή το πρόσωπον εκείνου ν' αντικρύσω. και αν ο Οδυσσέας είναι και 'ς το σπίτι του έχει φθάσει, να γνωρισθούμ' είν' άσφαλτος ο τρόπος μεταξύ μας· κρυμμένα εις άλλους έχουμε 'ς εμάς γνωστά σημεία». 110
Μεταξύ των εξανδραποδισθέντων, πάντων εξαγορασθέντων, ευρίσκετο και ο Σταμάτιος Ροΐδης, νεώτατος υιός του σφαγέντος Ζαννή, ου επί μακρόν εστάθη αδύνατον να γνωσθή η τύχη, ότε τέλος ανεκαλύφθη ότι ευρίσκετο εις το εσωτερικόν της μικράς Ασίας και είχε σχεδόν εντελώς εξισλαμισθή. Εχρειάσθησαν δε πολλοί κόποι όπως προσελκυσθή εις Σύρον όπου μετά πολλά απηρνήθη τον Τουρκισμόν.
Αλλ' αναχωρούσα μου αφήκεν ένα σταυρόν, τον οποίον μόνη της κατεσκεύασεν εκ μικρών κλάδων. Εξυπνήσας εύρον τον σταυρόν τούτον παρά την κλίνην μου. Τον φυλάττω μεταξύ των θεών μου και χωρίς να δύναμαι να εννοήσω διατί, τον πλησιάζω μετά φόβου και σεβασμού, ως να είναι θείον τι πράγμα.
Ζήτησε ο Ιουλιανός να τα βολέψη με τον Κωστάντιο, μα του κάκου. Έβραζε ο Κωστάντιος από την οργή του· είταν αποθαμμένη τώρα κ' η Ευσεβία. Άλλο λοιπό δεν τούμνησκε του Ιουλιανού παρά να πάρη το στρατό και, να κατέβη να πολεμήση τον Κωστάντιο, κι αυτό έκαμε. Για καλή του όμως τύχη πεθαίνει στο μεταξύ ο Κωστάντιος, κι αναγνωρίζεται τότες ο Ιουλιανός Βασιλέας απ' όλο το Κράτος .
Κατά τον αυτόν δε χειμώνα οι Ποτειδαιάται, επειδή δεν ηδύναντο πλέον να ανθέξουν πολιορκούμενοι, καθότι και αι εις την Αττικήν εισβολαί των Πελοποννησίων δεν ηδυνήθησαν να αναγκάσουν τους Αθηναίους να λύσουν την πολιορκίαν της πόλεως των, και ο σίτος τοσούτον έλειψεν, ώστε κατήντησαν οι άνθρωποι να τρώγωνται μεταξύ των, προέτεινον λόγους περί συμβάσεως προς τους στρατηγούς των Αθηναίων, Ξενοφώντα τον Ευριπίδου και Εστιόδωρον τον Αριστοκλείδου και Φανόμαχον τον Καλλιμάχου, τους ευρισκομένους επί κεφαλής του πολιορκούντος στρατού.
Εις ουδένα εκληροδότησεν αποθνήσκων την πυρίνην γλώσσαν του ο Φαρμακίδης, ουδ' ανευρίσκομεν μεταξύ του σμήνους των σήμερον δημοσιογραφούντων τον ισόπαλον του Λεβίδου.
Αι ασυμφωνίαι μεταξύ των είνε μικραί και ασήμαντοι. «Όσον ακριβέστερον, παρατηρεί είς νεώτερος κριτικός, δύο αφηγηταί του αυτού γεγονότος συμφωνούσι προς αλλήλους, τόσον ύποπτοι γίνονται. Δύο άνθρωποι δεν βλέπουσι ποτέ τα πράγματα με τους αυτούς οφθαλμούς, ούτε διευθύνουσι την προσοχήν των ακριβώς εις τας αυτάς περιστάσεις.
Έπειτα τον κατέταξα εις τους ομοφύλους μου, τον ενέγραψα μεταξύ αυτών και τον έκαμα αστόν. Τούτο δε βλέποντες όσοι είχον αποτύχει εις την εύνοιάν μου επνίγοντο υπό του πείσματος.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν