Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 1 Μαΐου 2025


Και τον ώθησεν έξω, ρίψασα προς αυτόν φωτεινόν βλέμμα απ' εκείνα τα σπάνια που εκφράζουν συγχρόνως ευχήν και προσδοκίαν, φόβον μέγαν και θάρρος ακατάβλητον, ανδρικήν ρώμην και θείαν θέλησιν. Η Μαλάμω ήτο Σουλιωτοπούλα, γυνή παλληκάρι.

Αι επιστολαί του εκφράζουν όλην την οδύνην ανθρώπου εμμανώς αγαπώντος· είνε επιστολαί ημιπαράφρονος, η τελευταία του δε είνε αληθινή λάβα ηφαιστείου. — «Αν δεν έλθηςέγραφεναυτήν την φοράν, δεν θα ημπορέσω ν' ανθέξω περισσότερον . . .» Η ημέρα εκείνη είνε ημέρα τρικυμίας ψυχικής απεριγράπτου διά την Αρσινόην· αι ώραι, αι στιγμαί, είνε ώραι και στιγμαί αλλοφροσύνης.

Διότι όταν ευπειθώς υπακούουν εις απαιτήσεις ή όταν βλέπουν την σύζυγον ή την αδελφήν των και φορεί ένδυμα το οποίον αυτοί δεν επλήρωσαν και δεν εκφράζουν καν την έκπληξίν των, το ζήτημα καταντά στενού οικογενειακού χαρακτήρος και είνε αδιακρισία να αναμιγνύεται κανείς εις τα οικογενειακά των άλλων. Ο κ. Σπ.

Αλλ' αυτή θα ήτο η τελευταία νίκη του «Βασιλέως της κομψότητος» κατά του αντιπάλου του, διότι αυτοστιγμεί η Ποππέα εγερθείσα ανέκραξεν: — Άναξ, πώς δύνασαι να επιτρέπης τοιαύτην ιδέαν να την εκφράζη οιοσδήποτε ή τουλάχιστον να τολμούν να την εκφράζουν ενώπιόν σου; — Τιμώρησον τον υβριστήν, είπεν ο Βιτέλλιος.

Αλλ' εάν το ον και η ταυτότης δεν εκφράζουν διαφορετικόν πράγμα, αφού λέγομεν πάλιν ότι η κίνησις και η στάσις υπάρχουν και τα δύο, με αυτήν την έκφρασιν χαρακτηρίζομεν και τα δύο ως να είναι το ίδιον. Θεαίτητος. Αλλ' όμως αυτό βεβαίως είναι αδύνατον. Ξένος. Επομένως είναι αδύνατον η ταυτότης και το ον να είναι έν και το αυτό πράγμα. Θεαίτητος. Σχεδόν. Ξένος.

Με αυτό και μάνα, και πατέρας, και ο Τυβάλτης, και εγώ, και ο Ρωμαίος κι’ όλοι, όλοι μου φαίνονται νεκροί, και όλοι σκοτωμένοι! Εξωρισμένος! Θάνατος η λέξις είναι τούτη! ω! Θάνατος αμέτρητος κι’ οπού δεν έχει άκρην! λόγια δεν έχει τον καϋμόν αυτόν να τον εκφράζουν.... — Πού είναι ο πατέρας μου; η μάνα μου πού είναι; ΠΑΡΑΜΑΝΑ Εις του Τυβάλτη τον νεκρόν μοιρολογούν και κλαίουν.

ΡΕΓ. Είμεθ' απ' ένα μέταλλον κ' εγώ και η αδελφή μου όσον εκείνην εκτιμάς, τόσον κ' εγώ αξίζω. Τα λόγια της το αίσθημα εκφράζουν της καρδιάς μου, αλλά δεν είπε αρκετά πόσον εγώ εντός μου αισθάνομαι ότι μισώ κάθ' ευτυχίαν άλλην και μόνον την αγάπην σου έχω απόλαυσίν μου! Ω Κορδηλία, τι πτωχή που είσαι συ! Αλλ' όχι! 'Στα λόγια είν' η πτώχεια μου, δεν είναιτην αγάπην!

Διότι και όλα αυτά πάλιν τα οποία απήγγειλε το στόμα μας, καθώς εκείνα, δεν εκφράζουν καμμίαν πράξιν, ούτε απραξίαν, ούτε ύπαρξιν ενός όντος ή μη όντος, πριν συνδέσωμεν τα ονόματα με τα βήματα. Τότε όμως προσαρμόζονται και αμέσως το πρώτον σύμπλεγμα αποτελεί λόγον, σχεδόν τον πρώτον και μικρότερον λόγον, δηλαδή την πρότασιν. Θεαίτητος. Πώς άραγε το εννοείς αυτό; Ξένος.

Λέξη Της Ημέρας

παρακόρη

Άλλοι Ψάχνουν