United States or Ecuador ? Vote for the TOP Country of the Week !


De jongens liepen nog een heel eind mee den weg op en zwaaiden met hunne mutsen, de meisjes wuifden nog uit de verte met hunne zakdoeken. Ieder lachte en had pret om de dikke koolraap, en ieder was even nieuwsgierig, wat toch de koning wel zeggen zou. En de arme zat met een vergenoegd gezicht op den bok, knikte ieder vroolijk toe en klapte lustig met de zweep.

Den volgenden morgen, voor de dames waren opgestaan, hielden de jachtwagens voor de trap stil en Laska, die reeds lang begrepen had, dat men op de jacht ging, zat, nadat hij zich moe gesprongen en gejankt had, naast den koetsier op den bok, van waar hij onrustig, opgewonden en afkeurend door de deur naar de jagers keek, die nog steeds niet kwamen.

De man was voor het overige zijn gezelschap wel waard; want behalve dat hij zeer onderhoudend over het houtzagen en olieslaan sprak, betaalde hij zijn zesde gedeelte in het rijtuig nog voordat men afreed, en vergenoegde hij zich met het zuidwesterhoekje, zoo als hij de plaats achteruit tegen den bok aan, noemde.

"Au, au, au, o, wat is dat!" schreeuwde Klaas. "Bom!" daar drukte de bok hem nog eens met kracht zijne horens in den rug. "Au, au, o, o, au!" jammerde Klaas. Op handen en voeten poogde hij zich te redden. "Bom!" De bok drukte hem nogmaals plat op den grond. Klaas zag doodsbleek van den schrik. Hij spartelde met armen en beenen, en schreeuwde moord en brand.

»'t Is een prachtige bok hebt gij hem geschoten?" vraagde Charles. »Dat denk ik wel," antwoordde baas Kloppers; »ik schoot hem op drie honderd meter afstands." »Gij zijt een eerste schutter," meende Marling. »Waarom?" vraagde de grijsaard droogjes. »Wel omdat ge den reebok op driehonderd meter hebt geschoten," zeide de Engelschman.

Jan en Karel vielen haast uit de kar van het lachen, 't Was dan ook een bespottelijk gezicht. Klaas wist geen raad van angst en pijn. "Help!" riep hij. "Frans, help, help! Hij maakt me dood!" Hulp was echter niet meer noodig, want de bok hield uit eigen beweging met zijn afstraffing op. Hij dacht zeker, dat Klaas het er zóó wel meê doen kon.

In het open rijtuig, dat hen op die hielen volgde, zaten twee in gekleede jas en hoogen hoed gekleede heeren; naast den koetsier op den bok zat een palfrenier in een steenrood, rijk met goud geborduurd kostuum. Het rijtuig hield vlak voor het hotel stil, de heeren stapten uit en brachten een kort bezoek aan een voornaam Engelschman in ons hotel.

En daarom daal toch een iegelijk in uw hart, in de diepte van uw wezen in, en doorzoek en onderzoek, aan welke dier beide dierennaturen ge het meest gelijk zijt. Aan den stootigen, speelschen, woeligen bok, of aan het stille, zachtmoedige, rustige lam! Niet naar uw temperament vraagt de Heere daarbij; niet naar uw inborst en aanleg.

De verloopen student bood mijn neef den bok aan. Pieter zag hem aan met een blik van machteloozen haat en stootte een voet of drie mis. "Strijk de vlag!" riep de chirurgijnsleerling. Zij was alreede gestreken. De pikeur had zich bij voorraad gewroken. Van dat oogenblik aan bood de luitenant Pieter een gulden; maar hij was te zeer van zijn stuk om te verkoopen.

Jantje ging bij hem staan, en streelde hem met zijne hand langs den nek. Hij was méér dan blij met zijn verjaargeschenk; hij had wel kunnen gieren van blijdschap. De bok liet hem stilletjes begaan, ook toen Jan hem zijn arm om den hals sloeg. "Wat is hij mak, Vader," zei hij. "Ja, daar heb ik hem ook op gekocht," zei Dik. "'t Moet een mak beest zijn, en een flink looper."