United States or Sri Lanka ? Vote for the TOP Country of the Week !
De verloopen student bood mijn neef den bok aan. Pieter zag hem aan met een blik van machteloozen haat en stootte een voet of drie mis. "Strijk de vlag!" riep de chirurgijnsleerling. Zij was alreede gestreken. De pikeur had zich bij voorraad gewroken. Van dat oogenblik aan bood de luitenant Pieter een gulden; maar hij was te zeer van zijn stuk om te verkoopen.
Zij zongen al schreiende, met wanhoopsblikken in hun lichte oogen; zij zongen en schreiden door elkaar op den dreunenden maatstap hunner logge, zware zolen, telkens bevloekt en beraasd door de snauwende stem der officieren zoodra zij er mee uitscheidden, telkens herbeginnend en weer stokkend, als tragisch-loeiend vee, als een blatende en kermende kudde, die in machteloozen weerzin naar het slachthuis wordt gevoerd.
Bleef nu de zon weg, dan was er geene schaduw en bij gevolg geene aanwijzing. Wij hadden den 25sten Juni. Bleef de lucht zes dagen achtereen betrokken, dan moest de waarneming tot een ander jaar uitgesteld worden. Ik waag het niet om den machteloozen toorn van professor Lidenbrock te schilderen. De dag verstreek, en geene schaduw viel op den bodem des kraters.
En dan: "Ja dokter, als je hem meenam dat zou me een pak van het hart zijn. Morgen met de markt dan wist ik geen raad. Verbeelje, rotkoorts in huis. Lieve hemel!" "Als ik er je plezier mee doe....?" zegt Philip. Maar dan; hoe zal hij alleen dien machteloozen mensch naar buiten krijgen? De juffrouw zou haar knecht roepen. Nee, nee, er was geen oogenblik tijd te verliezen, dat moet zij niet doen.
Henk stond op. Mathilde zag aanstonds, dat er iets was voorgevallen; zij zag haar moeder weenen, zij zag Frédérique's machteloozen toorn, zij zag de verlegenheid van Henk. Breng.... de kinderen...! snikte mevrouw en zij stootte Nico van zich af. Mathilde wenkte ze aanstonds te zamen aan de geopende deur. Ga naar boven, naar juffrouw Frantzen, en stil zijn! fluisterde zij.
Kort duurde de wanhopige poging om zich te bevrijden, toen lag het beestje weder stil en alleen de snelle beweging van de bloedige keel toonde dat het nog leefde. En Johannes zag het ronde, goedige oog dat zoo wijd staarde in machteloozen angst en het was of hij het herkende. Ach! was dat niet het zachte lijfje, waartegen hij gerust had in dien eersten, zaligen elfennacht?
Woord Van De Dag