United States or Lebanon ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Zie eens aan," sprak Lewin bij zich zelf, "hier hoort en ziet men het gras groeien." Hij stond onbewegelijk stil, ving elk geluid op, zag beurtelings naar den vochtigen, bemosten grond, naar de luisterende Laska, naar de boomtoppen die hem omgaven en naar den met witte wolken bedekten hemel.
Lewin overijlde zich, hij mat den afstand niet en kwam eindelijk zoo ver, dat hij schoot zonder zelfs de hoop te koesteren nog iets te treffen. Ook Laska scheen dit te bemerken; zij zocht trager en keek onzeker en verwijtend naar de jagers om. Dezen waren voortdurend in kruitdamp gehuld, maar in hun groote weitasschen bevonden zich nog maar drie kleine, lichte watersnippen.
Hij ging het moeras uit, ging op een verhevenheid der weide zitten, trok de laarzen uit en schudde het water er uit, dronk zelf water, bevochtigde daarmee de beide heete loopen van zijn geweer en wiesch zich handen en gelaat. Plotseling sprong Kraak van achter een essenboschje te voorschijn en berook Laska met de gebaren eens overwinnaars.
Den volgenden morgen, voor de dames waren opgestaan, hielden de jachtwagens voor de trap stil en Laska, die reeds lang begrepen had, dat men op de jacht ging, zat, nadat hij zich moe gesprongen en gejankt had, naast den koetsier op den bok, van waar hij onrustig, opgewonden en afkeurend door de deur naar de jagers keek, die nog steeds niet kwamen.
"Ik zal u nog wat thee geven," sprak zij, terwijl zij zijn kopje nam en de kamer verliet. Laska drukte nog steeds den kop tegen zijn hand. Hij streelde den hond en ten teeken, dat nu alles in orde was, vlijde deze zich terstond aan zijn voeten neer en verzonk in zalige rust. Lewin beschouwde de bewegingen van het dier. "Zoo was 't ook met mij! Maar 't is niets! Alles kan nog goed worden!"
Laska liep in een kring om den heuvel, herhaalde dit, kromp plotseling ineen en bleef in die houding staan. "Stiwa, kom!" riep Lewin, die zijn hart luider voelde kloppen, en terwijl hij vasten grond voor zijn voeten zocht, naderde hij den hond. "Pil!"
't Is treurig, erg treurig.... Aha! Laska heeft ze gevonden! Beste hond!" sprak hij den warmen vogel uit den muil nemend. "Hij heeft ze gevonden, Stiwa," riep hij en legde de snip in zijn bijna geheel gevulde weitasch.
Zoo moest ook Lewin er mee instemmen, en zij scheidden; Lewin en Wesslowsky met Laska gingen rechts, Stipan Arkadiewitsch met Kraak ging links om het moeras heen. Nauwelijks waren zij aan het moeras gekomen, toen de beide honden begonnen te zoeken. Lewin kende dit behoedzame en onzekere zoeken van Laska; hij kende ook deze plaats en wachte op een zwerm watersnippen.
De oude Laska, die de vreugd over de terugkomst van zijn meester nog niet kon inhouden en eerst naar buiten geloopen was om daar eens goed uit te blaffen, kwam nu kwispelstaartend binnen en schoof den kop onder zijn hand om gestreeld te worden. "Het spreken ontbreekt er maar aan en hij is toch maar een boerenhond," zei Agasija.
Hij begrijpt, waar zijn heer heen wil," voegde hij er bij en streelde Laska, die zich zachtjes jankend tegen zijn heer aanvleide en nu eens zijn hand, dan weer de laarzen en de buks besnuffelde. De lineika hield reeds voor de deur stil, toen zij naar buiten gingen. "Het is wel niet ver, we zouden hebben kunnen loopen, maar ik heb toch maar laten inspannen."
Woord Van De Dag