United States or Sierra Leone ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nauwlijks vond Lewin nog tijd om rond te zien, toen een watersnip zich liet hooren, een tweede, een derde, acht watersnippen verhieven zich in de lucht. Stipan Arkadiewitsch schoot er eene van, juist toen zij haar zigzagbeweging wilde beginnen. Toen mikte hij zonder zich te overijlen naar een tweede, die naar het riet vloog, en zij viel onder het schot.
"Nu goed, goed, ga maar heen!" zeide Stipan Arkadiewitsch plotseling blozend. "Matjeff, help mij kleeden," en vastberaden trok hij zijn chambercloak uit.
Stipan Arkadiewitsch stond boven aan de trap, zijn goedig gelaat blonk boven den geborduurden uniformkraag uit en verhelderde zich nog meer, toen hij den nadertredende herkende. "Zijt gij het waarlijk, Lewin!" zeide hij en zag Lewin met een vriendelijk, spotachtig lachje aan, toen deze hem omhelsde en kuste.
"Neen, het is veel beter dat ik vandaag ga." Stipan Arkadiewitsch kwam niet thuis dineeren, maar had beloofd tegen zeven uur van zijn zuster afscheid te komen nemen. Ook Kitty was niet gekomen. Een brief van haar meldde, dat zij aan hoofdpijn leed. Dus aten Dolly en Anna alleen met de kinderen en de Engelsche gouvernante.
Maar de knaap gevoelde het en beantwoordde den koelen lach van zijn vader niet. "Mama? die is opgestaan," antwoordde het meisje. Stipan Arkadiewitsch zuchtte. "Dus heeft ze weer den ganschen nacht niet geslapen!" dacht hij. "Is zij opgeruimd?" Het meisje bloosde.
Wat kun je daar nu achter zoeken, wanneer een jonge man...." Maar de plaats, waar de vlieg Lewin gestoken had, scheen nog zeer te doen; hij verbleekte weer, toen hij Stipan Arkadiewitsch de reden wilde zeggen en brak daarom kort af. "Ik bid u, laten wij alle verklaringen achterwege. Ik kan niet anders. Ik schaam mij voor u en hem.
"Nu, wat is er aan de hand, Matrescha?" vroeg Stipan Arkadiewitsch. Niettegenstaande hij tegenover zijn vrouw zoo door en door schuldig was, wat hij zelf gevoelde, waren toch allen in huis op zijn hand, tot zelfs de kinderjuffrouw, de vertrouwde van Darja Alexandrowna. "Mijnheer, ga toch naar haar toe en biecht nog eens," zeide zij, "misschien, dat God u helpt. Zij lijdt al te veel.
"Zeer natuurlijk!" hernam Stipan Arkadiewitsch, "want dit is juist het doel van alle beschaving, alles met bewustzijn te genieten." "Als dat uw levensdoel is, dan zou ik nog liever een wilde zijn." "Dat ben je toch al, alle Lewins zijn wilden." Lewin zuchtte. Oblonsky roerde terstond de hoofdzaak aan.
Stipan Arkadiewitsch trad weer achter de struiken terug en Lewin zag terstond daarop een lucifer flikkeren, toen den rooden gloed van een sigaar en een omhoog dwarrelend blauw rookwolkje. Daarna hoorde hij tweemaal achter elkander een knik, knak: Stipan had den haan van zijn geweer gespannen.
"U heeft gelijk, hoewel ... maar...." Stipan Arkadiewitsch zweeg verlegen. Hier deed zich een dilemma voor: hij moest rond-borstig zeggen, dat hij een vrijdenker was en dan zou zij niets voor hem doen, of hij moest haar wat voorhuichelen, dat hem even onaangenaam was. "Ik geloof, dat hij inslaapt," fluisterde Alexei Alexandrowitsch geheimzinnig, terwijl hij weer bij de gravin kwam.
Woord Van De Dag