United States or Seychelles ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wat gaf het, of de wind soms blies door de reten der loofhut, zij drongen zich wat dichter tegen elkander en wisten van geen koude. En hoe schoon was het bosch! Als de hemel blauw en helder was en de zonnestralen grillige figuren trokken op den bemosten woudbodem, maar ook als de regen op het bladerendak ruischte en witte nevels tusschen de boomstammen zweefden.
Hoe ik somtijds kan verlangen.... Naar wat mag en moet geschiên, Om laat mij u nógmaals kussen In mijn kindren ú te zien! „Al vlecht ik rozen saâm en lelies, wit en rood, En strooi ze op dien bemosten steen, En pleng mijn tranen.... bidden noch geween Roept mannekrachten uit den dood.
En zoo waagden zij zich nooit den heuvel op naar het groote bijenpark, maar bleven in het tuintje beneden, en luisterden uren achtereen naar het aardige praten van den grijzen eigenaar in zijn gesmokte kiel, of zij stonden heldhaftig onder aan den ladder als hij er opklom om een zwerm los te maken van een ouden bemosten appelboom, en zij hielpen hem de nieuwe strooien korven uit te wrijven met handenvol munt en lavendel, en maakten grillige kunstelooze muziek met den huissleutel op een ouden ijzeren pan, als de zwerm te hoog in de lucht was.
Hier drongen de koesterende zonnestralen tot op den bemosten bodem, waar zij lichtplekjes tooverden van vreemden, steeds wisselenden vorm, hier sprongen de eekhorentjes met kluchtige sprongen van tak op tak en bouwden de vogels hunne nesten onder het beschuttende loover, hier was het
Toen ik ze weer zag, was de noodkreet der moeder niet meer noodig om hen aan die twee dingen te herinneren die elk hertje moet weten, als het groot wil worden in het uitgestrekte bosch. Nu komt de rest van de geschiedenis der kleine hertekalfjes, die ik aan de beek onder den bemosten tronk vond net zooals ik het zag gebeuren.
Op een avond in den vorigen zomer had hij de hoeve verspeeld, waar zij woonden. Liever dan zijn schuld te betalen, had hij zich voor 't hoofd geschoten. Maar 't lijk van den zelfmoordenaar werd begraven buiten den bemosten muur van het kerkhof. Sinds hij stierf waren de kavaliers maar met hun twaalven geweest.
"Zie eens aan," sprak Lewin bij zich zelf, "hier hoort en ziet men het gras groeien." Hij stond onbewegelijk stil, ving elk geluid op, zag beurtelings naar den vochtigen, bemosten grond, naar de luisterende Laska, naar de boomtoppen die hem omgaven en naar den met witte wolken bedekten hemel.
in me voelen glazuren tot een diepte van toen ongekend blauw nog en het uit den blijden jubel omzwevende vers-einde nagestaard: Die zon en zomer te beminnen leeren, en 't treuren gehad: Al vlecht ik rozen saâm en lelies, wit en rood, En leg ze op den bemosten steen,
Ik ging dus op een bemosten boomtronk zitten om eens te kijken wie er mijn buren wel zouden zijn, en wat voor pootjes er zoo al langs 's Heeren wegen wandelden. Hier naast mij staan indrukken van klauwen in de vermolmde schors. Zoo'n diepe, forsche prent kan slechts van een beer zijn en kijk maar! daar heeft het mos ook al losgelaten, is het afgebrokkeld onder zijn gewicht.
Reeds hier is het schoon; doch verder. Steeds volgende het immer kronkelende stroompje ter rechterzijde, is het niet langer een mastbosch dat uw pad beschauwt. Zie, de blanke abeelen ze stoeien dooreen met beuk en met eik, hier opschietende uit het dichtst geblaart, daar met den ruig bemosten voet in den groenen oeverzoom.
Woord Van De Dag