United States or Benin ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wil de lezer, wien het kinderhart nog in den boezem klopt, soms niet een oogenblik zich nog kind wanen, bij het lezen van Klein Duimken's lotgevallen? De onderstaande lezing verschilt eenigszins van die der bijgaande prent. Klein Duimpje, uit een kool gekomen, Wordt door de moeder aangenomen. Hij werd, of wel d'historie liegt, In eenen holleblok gewiegd.
Hoe zal ik de plaats weervinden, waar ik u nu verlaat? Ze schijnt mij vrij wat afgelegen, en 't zou een leelijk ding wezen, als ik weken lang omdwalen moest en u nergens weerom kon vinden." "Prent u onder het rijden goed de merkteekens van den weg in het hoofd," antwoordde Don Quichot.
Bij Hem geene verbazing, verrassing of ontzetting over de herrijzenis; bij Hem slechts verzekerdheid, dat nu gebeuren zal, wat Hij gebiedt. Eene groote tegenstelling is er tusschen dat rustige staan en de omringende aandoeningen. Om dit duidelijk te voelen, nemen we een stukje papier en leggen het zoo over de prent, dat de gestalte van Jezus aan ons oog onttrokken wordt.
Neen, zet u liever neder, en aanschouw dit matelooze landschap, waarop nu de vast ter kimmen dalende zon hare laatste stralen schiet, en waarover de avond zijn fantastischen kleurengloed heenwerpt. Aanschouw dit, en prent dit beeld in uw hart.
Hy vond die kamer zoo prachtig, en die meubels, en die groote kasten vol boeken ... och, z'n prent kwam hem zoo leelyk voor! Hy had het ding wel willen inslikken. Men had hem van-huis allerlei lessen meegegeven, en voorgeschreven hoe hy staan, zitten en spreken moest. Hy stond daar dus vry links, en sprak bedremmeld.
Men ziet het drieledig doel dezer kinderprenten: leeren, ontspannen en versieren, maar zóo eng verbonden, dat het versieren wordt tot een leerzame ontspanning. Zij beginnen deze taak met het bekende letterspel: Ziet knaapjes, ten geschenk een fraaie prent; En zorgt, dat ge weldra hiervan de letters kent.
't Zou mij te ver voeren om u over elk werkje afzonderlijk onze gedachten te zeggen, doch geloof ons, zèlden lazen wij met zoo'n innig genot eenig werk. Het is niet iets om door te vliegen, even te genieten en dan weer te vergeten, maar iets, dat men in zijn ziel prent en niet weer vergeet.
"Ook verspreiden zij in de stad eene prent, geëtst op koper, waarop ik afgebeeld word staande bij eene klavecimbel, in dewelke katten opgesloten zijn, die met hare pooten op de snaren slaan en wier steerten steken uit ronde gaten, waaraan zij met ijzeren roeden vastgemaakt zijn.
De oudeheer keek verdrietig en daarin had de man geen ongelyk maar ... al die beladen kameelen! En die slaven! En al die toestel voor 'n verre, verre reis! 'n Pikzwarte knecht hield 'n paard by den toom. 'n Ander den stygbeugel, en scheen te manen: "komaan, verloren-gaande zoon, styg op! We worden gewacht op de tweede prent!" Welk jongetje zou niet graag zoo'n verloren zoon willen zyn?
In koper, steen, noch ijzer hard Alleen niet dees weldaden En prent, maar schrijft ook in uw hart Gods goedheid vol genaden, Die ons 's doods muile heeft ontrukt: Groen palm en myrtetakken plukt, Kroont, siert, en vlecht uw hoofd met lauwer-bladen!
Woord Van De Dag