United States or Serbia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Nee!" antwoordden er enkelen, "'t was net zoo in Calamba. Men beloofde toen hetzelfde, maar de alcalde deed niets. We willen ons zelf recht verschaffen! Naar de kazerne!" Tevergeefs sprak de onderburgemeester ze toe: de menschen volhardden bij hun houding. Don Filipo keek om zich heen naar hulp uit, en zag Ibarra.
De boot zou hier een dag stilhouden. Ik haastte mij aan land te gaan om de hand te drukken van een mijner beminnelijkste correspondenten, don José Ferrer, die mij reeds herhaaldelijk, met den vriendelijksten aandrang, gastvrijheid had aangeboden, ingeval mijne studiën mij naar Campêche mochten voeren.
We waren zwaar van het geld, zonder dat men het aan ons zien kon, dank zij de behendigheid van Ambrosius en don Raphaël, waaruit ik weer zag, dat toch niets meer waard is, dan dat men zijn vak goed verstaat.
"Gil Blas," zei ze eens zuchtend, "ik kan don Louis niet vergeten; welke moeite ik ook doe om hem uit mijne gedachten te verbannen, komt hij er steeds in terug, niet zooals gij hem mij hebt geschilderd, maar zooals ik zou willen dat hij was, teeder, verliefd en soliede. Uwe hulp, waarde Gil Blas, heb ik dan ook meer noodig dan ooit.
Vijf of zes klappende slagen waren gevallen, toen hij ophield en riep: "Heer, ik heb te weinig gerekend! Ieder van deze slagen is op zijn minst een halven reaal waard." "Sla toe! Sla toe, Sancho!" riep Don Quichot. "Ik verdubbel den bedongen prijs." "Goed; dat blijft zoo afgesproken," antwoordde Sancho, en klits, klats ging het opnieuw.
Toen het misnoegen der ingezetenen ten top was gestegen, en de Prins van Oranje zelfs de zaken des lands als wanhopig voorstelde, stierf ALVA'S opvolger, Don LOUIS DE REQUESENS, sloegen de Spaansche soldaten aan het muiten, werd de Stadhouder ROBLES door zijn eigen krijgsvolk te Groningen gevangen genomen, en verbonden verscheidene provinciën zich tot een verdrag, om gezamenlijk de staatkundige en godsdienstige vrijheid te verdedigen, de Spaansche benden te verdrijven en de vervolgingen te doen ophouden.
Daar valt mij in, dat het toch niet kwaad zou wezen, dat ik althans één van uwe dolle stukken zag. Ik kan dan met een goed geweten bezweren, dat gij wis en waarachtig stapelgek zijt geworden." "Ziet gij wel, dat ik gelijk had?" riep Don Quichot verheugd uit. "Wacht maar, mijn zoon! Ik zal er u dadelijk een vertoonen."
Hoewel ik al de voorvallen uit uw leven ken, zijn ze leerzaam genoeg voor personen van ons vak, om ze nog eens te hooren vertellen." Don Raphaël begon daarop de geschiedenis van zijn leven. Geschiedenis van don Raphaël. Ik ben de zoon van een actrice uit Madrid, bekend door haar voordrachten, maar meer nog door haar galante avonturen; ze heette Lucinde.
Den volgenden morgen echter kwam Don Quichot, die nu uitgeslapen en weer tamelijk goed bij zijne zinnen was, uit zijne slaapkamer te voorschijn en vernam naar de prinses Micomicona en de heeren van haar gevolg.
Smekend trachtte Don Tiburcio tusschenbeide te komen, maar ze zouden handgemeen geworden zijn, als de alférez niet gekomen was. "Dames!... Don Tiburcio!" riep deze. "U moet uw vrouw beter opvoeden en haar betere kleeren koopen. Als u geen geld heeft, moet u de lui van 't dorp maar berooven: daarvoor heeft u soldaten!" schreeuwde Doña Victorina. "Hier ben ik, mevrouw!
Woord Van De Dag