United States or Tajikistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Gelooft u dat heusch?" vroeg Capitán Basilio vol belangstelling. "Ik verwacht", zeide Don Filipo, terwijl hij met dezen een blik verwisselde, "dat het dorp hem niet in den steek zal laten. Wij moeten niet vergeten wat zijn familie voor ons gedaan heeft, en wat hij nu voor ons doet. En als misschien de menschen in 't dorp uit vrees hun mond houden en zich niet roeren, dan zullen zijn vrienden..."
"Blijf, zeg!" zeide Sinang. "Jejeng gaat straks dansen en die danst hemels." "Ik kan niet, lieve kind, maar ik kom terug." Het gepraat verdubbelde. Juist toen de danseres opgetreden was, traden twee soldaten van den guardia civil op Don Filipo toe, en verzochten dat de voorstelling zou ophouden. "En waarom?" vroeg deze verbaasd.
"Die zijn verdwenen, zonder dat iemand iets van hen is te weten kunnen komen!" voegde don Filipo er op strengen toon aan toe. Hij keek onderwijl den burgemeester aan, en deze sloeg de oogen neer. "Ga die vrouw zoeken!" gelastte Crisóstomo aan de bedienden. "Ik heb beloofd moeite te doen, om uit te vinden waar haar kinderen gebleven zijn..." "Wat is er verdwenen, zegt u?" vroeg de alférez.
Deze aanmatigende opzet maakte de ergernis der behoudsmannen volkomen: ze zwoeren "in corde" een geduchte oppositie tegen hem te voeren. Don Filipo ging voort: "We hebben een som van 3500 pesos bijeengebracht. Welnu, met deze som kunnen we een feest vieren dat alle andere, hier te voren ooit gezien, in de schaduw stelt, zoowel in onze provincie als in de naburige." "Hm!" klonk het ongeloovig.
"Luistert," zeide Don Filipo zacht tot twee of drie die vlak bij hem stonden. "Van ochtend heb ik den ouden Tasio ontmoet." "En toen?" "De oude man zeide me: 'Jullie vijanden haten meer jullie zelf dan je ideeën. Willen jullie dat iets niet zal gedaan worden? Dan moeten jullie dat voorstellen. Al was 't iets nuttigers dan de lucht, 't wordt verworpen.
"En hij is in 't klooster gebleven, om met den pastoor te konfereeren, die ziek is!" merkte een der jongeren op. "Dat doet er niet toe!" beweerde een ander. "We hebben alles al klaar. Als nu maar 't voorstel van de ouden niet de meerderheid krijgt...." "Dat geloof ik niet!" zei Don Filipo. "Ik zal het voorstel van de ouden indienen...." "Hoe zoo? Wat zegt u?" vroegen de bijzittenden verbaasd.
De grijsaard zweeg, en, ziende dat Don Filipo hem peinzend aankeek, lachte hij en hervatte: "Ik kan haast raden wat u denkt." "Heusch?" "U denkt dat ik me heel goed vergissen kan," zeide hij met droeven lach.
"Het dorp A. had 5000, B. 4000 peso's. Hm! Nonsens!" "Hoort mij aan, heeren, en ik zal u overtuigen!" ging Don Filipo onverstoorbaar voort. "Ik stel voor een groot theater op te richten midden op het plein, dat 150 peso's moet kosten!" "Dat 's niet genoeg, we moeten er 160 voor uittrekken!" wierp een hardnekkig behoudsman tegen.
"Maar, heeren," vroeg de burgemeester, "wat kunnen wij nu doen? Wat kan 't volk doen? Och, wat er ook gebeurt, de monniken krijgen altijd gelijk." "Ze krijgen 'altijd' gelijk, omdat wij hun dat 'altijd' geven," gaf Don Filipo kregelig terug, terwijl hij beide malen sterk op dat "altijd" drukte. "Als we maar eens onszelf gelijk gaven, dan zouden we 's verder kunnen praten!"
"Ik kom daar net van 't gemeentehuis, waar ik Don Filipo en Don Crisóstomo gevangen heb gezien," zeide een man tot zuster Poetê. "Ik heb met een van de cuadrillero's gesproken, die daar de wacht hielden. Welnu, Bruno, de zoon van dien eene die doodgeranseld is, je weet wel, heeft gisterenavond alles verklaard. Zooals je weet wil Capitán Tiago zijn dochter laten trouwen met dien jongen Spanjaard.
Woord Van De Dag