United States or Palestine ? Vote for the TOP Country of the Week !
Le grand garde derrière, str. 6, W.G.C. Bijvanck, Un poète inconnu de la société de François Villon, Paris, Champion, 1891, p. 27. Voir-Dit, p. 143, 144. Voir-Dit, p. 110. Zie hierboven p. 66. Voir-Dit, p. 98, 70. Le livre du chevalier de la Tour Landry, ed. De zin is geheel onlogisch (pensée ... fait penser ...
Van Walt Whitman zegt men, dat hij uranist was, ofschoon er in den laatsten tijd stemmen opgaan, die het tegendeel volhouden. Paul Verlaine, de poète maudit, was bisexueel en heeft, iets wat van algemeene bekendheid is, een homosexueele verhouding met Arthur Rimbaud gehad.
Deze overgang van 't gedruisch tot de stilte deed de oude zuster Poetê ontwaken; dank zij de muziek was ze goed en wel aan 't snurken gegaan. 't Eerste wat ze deed, was een stoot geven aan haar kleindochtertje, dat ook in slaap was gevallen.
Ik dacht dat het Teo, de knecht, was, die me altijd...nou ja...Ik kom naderbij om...erwten te plukken, en ik zie dat hij 't niet is, maar een ander... een doode; ik loop, ik loop en..." "Laten we 's naar hem gaan kijken," zeide de oude man, en stond op. "Breng jij ons." "Ga niet!" schreeuwde zuster Poetê, en greep hem bij zijn kiel. "Je zult een ongeluk krijgen! Heeft hij zich opgehangen?
Zelfs zuster Poetê dacht aan heel wat anders. Een man naast haar was zoo vast in slaap gevallen, dat hij over haar heen omviel, en haar japon in de war maakte. De goede oude greep haar houten sandaal en begon hem wakker te timmeren. Onderwijl riep ze hem toe: "Och, ga weg, wildeman, beest, duivel, karbouw, hond, verdoemeling!" Zooals te begrijpen was ontstond er een tumult.
"Ik kom daar net van 't gemeentehuis, waar ik Don Filipo en Don Crisóstomo gevangen heb gezien," zeide een man tot zuster Poetê. "Ik heb met een van de cuadrillero's gesproken, die daar de wacht hielden. Welnu, Bruno, de zoon van dien eene die doodgeranseld is, je weet wel, heeft gisterenavond alles verklaard. Zooals je weet wil Capitán Tiago zijn dochter laten trouwen met dien jongen Spanjaard.
"Och och!" riep haar echtvriend, die de gelegenheid schoon zag om haar schaakmat te zetten. "En de pastoor dan, en al de pastoors, en de aartsbisschop, en de Paus, en de Heilige Maagd, komen die niet van Spanje? Awa! Zouden dat soms ook ketters zijn? Awa!" Gelukkig voor zuster Poetê stoorde de komst van een dienstmeisje, dat in groote opwinding en bleek kwam aanloopen, de woordenwisseling.
"Maar 't kerkhof lijkt immers op een veekraal," antwoordde de oude man, "alleen dat in een veekraal maar één soort beesten binnengaan..." "Komaan!" riep zuster Poetê hem toe, "nu ga je ook nog een verdedigen die God zoo duidelijk straft. Je zult zien, dat ze jou ook nog gevangen nemen. Steun jij maar iets dat aan 't vallen is!" De echtgenoot zweeg op dit argument.
Oom Daniël was reeds uit: hij had steeds veel bezigheden, die nooit nauwkeurig werden omschreven, en waarvan men dus niet juist wist, waarin zij bestonden. Eline vroeg Elize, of zij zich geamuseerd had. O, jawel! zeide Elize goedig. Nog al een brouhaha. Het is misschien beter geweest, dat je niet bent gegaan. Het zou je overstuur hebben gemaakt. Le cher poète était désolé. Is St.
Des te erger voor hem!" "Laat me gaan, vrouw. Ga jij naar 't raadhuis, Juan, om kennis te geven. Misschien is hij nog niet dood." En hij ging naar den moestuin, gevolgd door het dienstmeisje, dat zich achter hem verschool. De vrouwen, zuster Poetê inkluis, liepen vol vrees en nieuwsgierigheid daarachter aan.
Woord Van De Dag