United States or Tanzania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Uit zijn verhaal leidt Iphigenie nu met stelligheid af, dat hij haar broer is; haar vreugd openbaart zich niet in jubel maar in rustig dankgebed: "O laat niet het langgewachte Nog nauwelijks denkbare geluk gelijk De schim van een gestorven vriend vergeefs En driewerf smartlijker aan mij voorbijgaan!" Dra komt Orest weer: hij wordt nog steeds door de furiën gekweld.
"Hij heeft honger!!" fluistert ze Willem in het voorbijgaan toe, en al de jubel harer ziel straalt haar uit de oogen. Dan vangt ze den zoeten arbeid aan. Hare handen beven van blijdschap en haast. Wat heeft die slaap hem goedgedaan; hij is hetzelfde kind niet meer van gisteren....
Onder den koepel, door de hooge dadelpalmen gevormd, en op het zachtgroene tapijt van korensoorten op den grond, is het een ware jubel van bloeiende boomen; amandels, abrikozen en perziken verheffen hun rose en witte kruinen naast vijgeboomen, granaatboomen en bananen en werpen een licht schijnsel onder het hoogere groen.
En dat maakte, dat deze diepe treurpsalm reeds halverwege in den toon van lof en jubel omslaat: »Gij, die den Heere vreest, prijst Hem; al gij zaad Jakobs, vereert Hem; en ontziet u voor Hem, al gij zaad van Israel!« Daarin ligt voor Messias de macht, om door te worstelen tot den einde. Niets overvalt Hem. Niets overkomt Hem door de macht van de natuur of van de zonde.
Water en hemel vertoonen bijna dezelfde tint een flikkerend blauw door de zonnestralen met goudvonken getooid.... Er is groote deining in zee ten gevolge van eene flinke bries uit het Zuidwesten. De stem der golven zingt een vroolijk lied met het oude, geheimzinnige refrein, half vol weemoed, half vol jubel.
Daar was het heerlijk te rijden, maar het ijs moest eerst goed sterk zijn, want de wal was diep en had menige gevaarlijke plaats. Elken dag, vóór of na ons sjouwen bij den Lusthof, gingen wij er eens naar kijken en het ijs probeeren, tot het eindelijk als een jubel- en triomfkreet weerklonk: De wal van 't Oarmhuis ligt stirk!
De eerste is een Cyrano, die vechtend om zijn leven, met de schoonheid zijner onbevangenheid, de schoonheid van zijn luchtigen lach, van zijn tartend en dartel woord, van zijn absolute overheersching, de toeschouwers tot jubel vervoert. Hij strijdt, ja, doch d
in me voelen glazuren tot een diepte van toen ongekend blauw nog en het uit den blijden jubel omzwevende vers-einde nagestaard: Die zon en zomer te beminnen leeren, en 't treuren gehad: Al vlecht ik rozen saâm en lelies, wit en rood, En leg ze op den bemosten steen,
Omdat buiten op het balkon, onder de bloeiende oleanders, in de zoele avondlucht, een slanke, blonde man in gebroken Italiaansch haar zooveel verhaald had van een oud, Duitsch slot, omgeven door groene eikenbosschen, en van een oude, Duitsche vrouw met trouwe, blauwe oogen ... De trek om haren mond werd zachter, toen zij aan den jubel van haar jeugdig hart dacht.
Op 't zelfde uur gaf de aarde, nu van Onwetendheid, Ellende, Hoogmoed en Oorlog bevrijd, zich aan de meest geestdriftige uitingen van algemeenen jubel en blijdschap over en op al de bergen, van Noorwegen tot in 't land der Patagoniërs, werden zulke groote vreugdevuren ontstoken, dat men ze van de maan af zien kon.
Woord Van De Dag