United States or Australia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Als na dagen van strenge vorst de thermometer ook slechts weinige graden boven het vriespunt rijst, spreken wij reeds van eene zoele lucht; en in het najaar, bij eene veel hoogere temperatuur, rillen wij niet zelden van koude.
Vreugde en blijdschap heerschten alom, de ridders van de Tafel Ronde wedijverden in hoofsche voorkomendheid jegens de edelvrouwen; tot zelfs de natuur scheen feest te vieren met de menschen, want dag in dag uit straalde de zon aan den blauwen hemel en speelde de zoele zuidenwind tusschen het geboomte van het slotpark. Stralend van geluk bewoog de jonge vorst zich onder de menigte zijner gasten.
Zoele koeltjes golfden door de heldere atmospheer en droegen de eerste geuren der naburige velden naar de stad.
Zoo draagt de dag wat ons in droomen De zoele nacht heeft toegezegd Zoo zien wij Mei ter wereld komen, Als wies hij uit onze' eigen echt! Zie uit de aarde En uit den hemel En uit uw harten Ben ik geboren Door heel de aarde En heel den hemel, Door alle harten Ben ik verkoren!
Die roemrijke overwinning is het laatste zeegevecht van den "Eerste der Engelschen". Van dien tijd af aan woont hij het grootste gedeelte van het jaar in het milde klimaat op de kust van Kent, waar zijn vrouw zich het best thuis gevoelt, waar het zoele windje haar herinnert aan haar Spaansch geboorteland.
Zij zag onder het gaan door de kale takken der boomen en de allée naar het bordes, dat juist te voorschijn kwam. Aan den hemel hingen zware, grauwe wolken, en een onaangename, zoele lucht kwam haar tegemoet; bij de spaarzame verlichting zag het oude slot er recht somber uit; zoo ledig, zoo verlaten, een waar ongeluksnest, zooals tante zeide.
Doch in plaats dat de oostenwind door de kale takken der boomen gierde, of de Maartsche sneeuw zich stapelde op het afdak der verandah, stroomde nu, tegelijk met de zoele avondlucht, de uit den tuin opstijgende geuren der bloembedden naar binnen.
Een paarse kaftan en wit geweven schoudersjaaltje. De zoele, gebroken lucht. De wind. Maar nog geen regen, al is er al vochtigheid. Wij gaan heel langzaam en waardig, zooals de muziek ons laat gaan. Alle menschen van de "Hut des Vredes" komen uitgeloopen. Een heel klein steegje en een heel klein huis. Daarin wij wegduiken. Ik ril. Morgen begint haar het slaafsche leven. Hamame is getrouwd.
Ik ging op den rand der legerstede zitten, mijn oom nam plaats in een grooten leuningstoel, en vermoeid en gelukkig, tot den kin toe ingestopt, bleef Babet met gesloten oogen en glimlachenden blik liggen. Het venster stond wagenwijd open. De geur drong met de zoele lucht van dien zoeten herfstmiddag naar binnen.
Te Agordó gaat dat anders; de afgevaardigde laat zich daar huldigen; hij ontvangt deputatiën, die hij welwillend toespreekt; zit aan een maaltijd aan, hem door zijne kiezers aangeboden; ontvangt serenades, en daarmede begon het belang dat ik bij al die zaken had, al die plechtigheden grepen plaats aan de overzijde van het plein, en de muziek, die 't zonder twijfel tegen onze vermaarde dorps-harmonie afgelegd zou hebben, bleef op het plein doorspelen, 't Was een zoele avond en dat plein met zijne monumentale omgeving, zijne fakkelverlichting en rondom de statige lijnen der bergen die het stadje omringen, eene wel opgewekte maar niet luidruchtige menigte, 't was alles te zamen een inderdaad prettig geheel voor den vreemden bezoeker.
Woord Van De Dag