United States or New Caledonia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Bisschop Ildefonsus vierde in het heiligdom den jaardag van den dood der heilige. Plotseling verdween de grafsteen in den glans eener lichtende verschijning. Een engelengedaante gehuld in witte sluiers, vertoonde zich voor de blikken der aanwezigen. Leocadia leeft, zij glimlacht, zij spreekt, zij prijst Ildefonsus, dat hij op het Concilie de maagdelijkheid van de Moeder Gods heeft verdedigd.

Opzettelijk prijst hij de hotels, zelfs op de kleine plaatsen, en noemt maar een paar dorpen op, waar de zindelijkheid twijfelachtig zoude zijn. Nu is mijne ondervinding wel eenigzins anders. Op het platteland en in de kleinere steden krijgt men overal in de herbergen goede maaltijden.

"U prijst ten minste nog eens iets," sprak Agasija, "maar Constantin Dimitritsch, dien kan men geven, wat men wil, al was het een droge korst brood: hij eet ze op en gaat weer weg." Hoeveel moeite Lewin zich ook gaf om zich te beheerschen, het gelukte hem niet; hij bleef stroef en stil.

Ja! zóó was het; en half overluid, langzaam, droomerig, herhaalde zij de verzen, één voor één weder opdoemend uit den nevel, die ze bedekte: Zuilen die rijst op mijn graf en marmren Sirenen daarboven; Doodsurn, gij die bedekt wat van mijn assche nog rest, Brengt mijnen groet aan den wandlaar die hier aan deez' heuvel voorbijgaat, 't Zij hij Athener zich prijst, 't zij hij als vreemdeling naakt.

~Prijzen~ zegt, dat dit in woorden geschiedt en als gevolg van groote tevredenheid: hij ~prijst~ zijn knecht altijd. ~Aanprijzen~ heeft het bijdenkbeeld, dat men den hoorder gunstig wil stemmen om hem tot koopen of aannemen aan te sporen. Zijn waren ~aanprijzen~.

Je begrijpt dus wel, dat ik mij daar nooit aan waag, welke aanleiding hij er ook toe geeft, want ongerekend de minder aangename woorden, die hij mij naar het hoofd zou slingeren, zou hij ook in staat zijn, mij buiten de deur te zetten. Dus keur ik goed, wat hij prijst en ik veroordeel al, wat niet in zijn smaak valt.

Maar slaat vooral den blik gedurig hemelwaarts, want al die heerlijkheid zou dood voor ons zijn, zoo wij niet wisten wie het aldus geschapen heeft, en als wij Hem, die het elk jaar tot een nieuw, jeugdig leven opwekt, niet met den naam van Vader mogten aanspreken. Prijst Hem bij het opkomen, prijst Hem met den ondergang der zon!

En ofschoon deze katechismus reeds zoo oud is, kan men den inhoud er van nog steeds zeer goed bezigen, als grondslag eener algemeene karakterschildering der Duitschers. In de eerste plaats en boven alles, prijst Tacitus de huiselijke gewoonten en het familie-leven der oude Duitschers.

Men moedigt u aan, men prijst, men verheft, men bewondert u: gij wordt aangebeden! Uren kan men u zitten aanstaren! Gij zijt het ideaal van winterheil!

In de "Contrat Social" prijst hij daarentegen met warmte de voordeelen, die de mensch door de samenleving en den burgerlijken staat verworven heeft. Echter, deze tegenspraak is slechts schijnbaar; zij vervalt wanneer wij ons voor den geest stellen, wat Rousseau met het tweede "Discours," en wat met het "Contrat Social" beoogde.