United States or South Georgia and the South Sandwich Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het eenige antwoord was een vloed van jammerklachten van de jonge vrouw die hem omhelsd had en die een mandje en een huissleutel in de hand droeg. »O Godzei de jonge vrouw. »Ik heb hem gevonden! O, Oliver! Oliver! Ondeugende jongen, om me zoo in ongerustheid te laten! Ga mee naar huis, lieverd, kom. O, ik heb hem gevonden! Dank aan de hemelsche goedheid, ik heb hem gevonden

Toen de goede Martha het huis wilde verlaten om naar de markt te gaan, vond zij de deur gesloten; de huissleutel stak niet in het slot. Wie had hem er uitgenomen? Stellig mijn oom, toen hij den vorigen avond van zijn haastig uitstapje was teruggekomen. Was het met voordacht? Was het bij vergissing? Wilde hij ons de kwellingen van den honger laten ondergaan? Dat dacht mij toch wat al te erg. Hoe!

De oudste der beide nieuwe dienstboden op 't stuk der dienstboden is men in de luttele maanden sedert het huwelijk mede zeer vooruitgegaan de oudste dier beide nieuwelingen komt al spoedig met een paar brieven in de hand de studeerkamer binnen, en 't is wel aan haar oogen te zien dat ze dokter die natuurlijk een huissleutel heeft straks niet heeft gehoord toen hij in zijn woning terugkwam.

Bus had Kaatje wel eens eventjes met dien schoenborstel...... maar..... 't Is gelukkig voor Kaatje dat ze er zoo schalks uitziet en zoo'n mooie rooie kleur heeft, want anders: "'t is een dierazie!" Kaatje vond de morgenlucht allerverkwikkendst. Met den huissleutel boven op de beide brieven; een schoonen boezelaar vóór, en een hagelwit mutsje op, stapt ze zeer langzaam het marktplein over.

Dokter Saf keerde juist van een lijder terug die met den dood op de lippen, nog werd veroordeeld om een belangrijke dosis sal glauberi met "een smaakje" te slikken toen hij, gereed om den huissleutel in het slot te steken, aan de rechterzij van zijn huis, bij het gezegde kerkhofhek, insgelijks den ouden schoolmeester ontwaarde.

Voor regendagen is er een welvoorziene boekenkast en vindt men een paar gemakkelijke stoelen; ook de schommelstoel, die in het noorden zooveel gebruikt wordt, is voorhanden. De buitendeur heeft geen nachtslot, ook blinden ontbreken; de huissleutel hangt zelfs dag en nacht aan een spijker buiten aan de deur; wel een bewijs, dat de bewoners der dorpen te vertrouwen zijn.

"Hoe! het huis verlaten en ons nog eens opsluiten. Dat nooit. Oom!" zeide ik. Hij scheen mij niet te hooren. "Oom Lidenbrock!" herhaalde ik met verheffing van stem. "! wat is 't?" zeide hij als iemand, die plotseling ontwaakt. "Welnu! die sleutel!" "Welke sleutel? De huissleutel?" "Wel neen," riep ik, "de sleutel van het document!"

Beneden stond de meid. "Ben jij daar Mina?" "Ja juffrouw!" Uit het raam werd de huissleutel geworpen. De meid maakte de buitendeur open, veegde de voeten op de mat. In de keuken stak zij haar lamp an, keek in den spiegel. Ze had een hoofd, vuurrood, verhit van het loopen... Wat zou de ouwe binne zegge! Nou! "Mina!" "Ja juffrouw." "Kom eens hier met de olie."

De heer de Stuwen morrelde even met zijn huissleutel in het slot, veegde zijn voeten af op de vloermat, en hing zijn jas en hoed aan den kleinen standaard, zette zijn stok in den bak en kwam binnen, met een groote witte linnen zakdoek zijn neus snuitende. De twee heeren gaven mekaâr een hand. , , 't is heerlijk weêr, zeî de Stuwen.

Hij keek of zij den anderen huissleutel meêgenomen had, en toen die weg was, nam hij den zijne uit het slot, opdat ze binnen zou kunnen komen. Waar ze ook was hij wist, dat men daar in huis er voor zorgen zou, dat ze naar huis gebracht werd en trouwens de stad was heelemaal niet gevaarlijk, zelfs laat in den avond voor een dame, die zoo bekend was als de vrouw van Professor Lövdahl.