United States or Grenada ? Vote for the TOP Country of the Week !
Και ο νους είναι νους παθητικός ως ύλη, και νους ποιητικός είναι ως αίτιον. Τη νοητική ψυχή. O δυνάμει νου γίνεται ενεργεία πάντα, όσα νοεί. Βλέπε Βιβλίον Δεύτερον 71./δεν βρίσκω την αντιστοιχηση ίσως παράγραφοι 5 και 6/ Ουχί υλικώς. Αλλά νοητώς. Ο ποιητικός νους είναι υπέρτερος του παθητικού και λόγω χρονικής προτερότητος. Τούτο συμβαίνει μόνον εις τον παθητικόν νουν.
Και — αν θέλης να φιλοσοφήσουμε — δε βρίσκω τίποτε αστειότερο και τίποτε γελοιωδέστερο πράγμα στον κόσμο από έναν άνθρωπο που του πέρασε η ιδέα να γιατρέψη έναν άλλον. ΑΡΓΓΑΝ Γιατί φαντάζεσαι, αδελφέ μου, πώς ένας άνθρωπος δεν μπορεί να γιατρέψη έναν άλλον;
Μα σε όλα, όσα της ανάπτυξα, απάντησε σα να μη με άκουγε πια· κι άμα σώπασα, ξακολούθησε την ίδια σειρά των στοχασμών της: — Γιατί είμαστε συ και γω πιο ευτυχισμένοι από τον άλλον κόσμο; Το είπε με τόση σοβαρότητα, σα να μελετούσε μονάχα ένα γνωστό και παραδεγμένο περιστατικό, και πρόστεσε: — Βρίσκω πως όλοι οι άλλοι είναι δυστυχισμένοι, όταν τους συγκρίνω με σε και με.
— Όχι, δε δείλιασα· διαμαρτυρήθηκε αμέσως εκείνος. Στη ζωή μας, Ελπίδα· ούτε δείλιασα ούτε κουράστηκα. Θα ήταν ντροπή μου στην ηλικία μου. Μα σκέφτουμαι· κι αυτό το αξετίμωτο δώρο μου τώκαμες εσύ όπως και τόσα άλλα· εσύ αγαπημένη. Και βρίσκω πως ο αγώνας είνε μακρύς κ' η ζωή μας λίγη. Τ' είνε μια ζωή για τόσο μεγάλο σκοπό; Εγώ θ' αγωνιστώ, ναι· μα φοβάμαι, Ελπίδα, φοβάμαι.
Και τώρα αχ! όλους βλέπω εγώ τους άλλους καπετάνιους όσους γνωρίζω και να πω κατέχω τ' όνομά τους· 235 μα διο δε βρίσκω μοναχά, τον αλογοτεχνίτη τον Κάστορα και το γερό στους γρόθους Πολυδέφκη, τους διο μου σύσπλαχνους που μια μας γέννησε μητέρα.
Εγώ φταίω που έγραψα τέτοια λέξη· άλλη δε βρίσκω και για να με καταλάβης, έπρεπε καμιάν άλλη να βρω. Απελπισμένη καρδιά είναι η καρδιά εκεινού που το πάθος, κανένα τρομερό, άγριο πάθος του μανίζει στα σωθικά του.
«Α! σκέφτηκε, στέκει να βρίσκω την ανάπαυσι μ' αυτόν τον τρόπο, ενώ ο Τριστάνος είναι δυστυχισμένος; Θα μπορούσε να κρατήση αυτό το μαγεμένο σκυλλί και να ξεχνάη έτσι όλο τον πόνο του. Αλλ' από ευγενική καλωσύνη προτίμησε να μου το στείλη, να μου δώση τη χαρά του και να ξαναπάρη τη λύπη του. Αλλά δε στέκει αυτό το πράγμα, Τριστάνε, θέλω να υποφέρω όσο υποφέρεις και συ».
Με εγνώριζες πριν να με πάρης, και έτρεξες οπίσω μου ως εκεί κάτω, γιατί ο έρως μου ήτον, ως έλεγες, ωραίος, μεγάλος αλλοιώτικος από τον έρωτα των άλλων γυναικών. Και μου έδωκες τον λόγον σου, ότι η Μαρία Μύρτου θα έμενε πάντοτε ελευθέρα... Κ ώ σ τ α ς. Μα αν δεν παραδεχόμην ότι ήθελες, ο γάμος μας δεν θα γίνονταν. Μ α ρ ί α. Κ ώ στ ας Ίσως. Ίσως. Αν και σε βρίσκω υπερβολικήν. Μ α ρ ί α.
Πάλι 'στο σπήτι μου γυρνώ, ζεσταίνομαι, κρυόνω, και πάλι με χασμήματα 'στο στρώμα μου 'ξαπλόνω, κι' αρχίζω το ρουχαλητό .. . Ω! η ζωή κατάντησε μαρτύριο για 'μένα, έγινα Χάμλετ, όλα πια τα 'βρίσκω σιχαμένα, και μόνο θάνατον ζητώ.
— Τι κάθεσαι έτσι μαζεμένος και περιμένεις; Τον ρώτησεν ο Ρένας. — Δε βρίσκω κουβά να πάρω νερό. Ολόγυρα οι ναύτες φωνάζανε, σπρωχνόντανε, τραβούσανε τους κουβάδες, μαζευόντανε γύρω στην τρούμπα. — Και βέβαια, πού να βρεις! έκανε με συμπάθειαν ο Ρένας. Πού αφίνουν τόσοι λύκοι δω πέρα.,, Έλα μαζί μου.
Λέξη Της Ημέρας