Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Na-update: Hunyo 8, 2025
Caya't ang caniyang magagandang gaua siyang dapat cunang uliran nang madla, at sa man~ga puno'y isang halimbaua nang casarapang lumin~gap sa capoua. Hindi sa sarili lamang lumilin~gap at iisa yaong pagtin~gin sa lahat, maguing sa mayaman at sa man~ga salat sa caniya'y ualang mababa't mataas.
Ang mahusay na gaua sa may man~ga malalaquing saquit . Touing sasabihin dito sa librong ito, na ang maysaquit ilalagay sa husay , gagauin ang lahat na nauutos dito tungcol sa cacani,t, iinumin noon, at sa isusumpit sa caniya; at caya tambing sinasabi co dito nang houag cong uliting parati doon sa casaysayan nang baua,t, isang saquit.
Nagtaca ang m~ga religiosas, niyong sila ay maquita, at quinilala nang lahat, na ang pagdating doon nang batâ, ay gaua ni San Josef: at napagmasdan na siya ay parang tulig, na ualang masabi cundi dadalauin lamang ang caniyang ale. Sa bagay na iyon ay sináquit ang paghin~gi n~g auâ sa Dios, at moling inialay sa mahal na Esposo n~g Vírgen María ang devocion n~g pitong arao na Domingo.
Caya palaguing nalulumbay siya,i, nalulungcot, at hindi natutuyo-tuyo ang luha sa caniyang mata, gaua nang malaquing pighati, at hindi nalauo,i, naratay sa banig at namatay rin.... Natatanto na nang mañga bumabasa nitong aquing casulatan, ang naguing buhay at camatayan ni na cabezang Andrés Baticot. Subali,t, bago co tapusin itong aquing isinusulat, ay mayroon acong ipauunaua sa canila.
Ang tayo nang loob nang mag-anac ni cabezang Dales sa panahong yao,i, ganito: Si cabezang Andrés ay nagmamasid na totoo cay Prospero, datapoua,t, namamalisa siya,t, hindi natututong mamintas ó magpuri caya sa ugali niya. Ang puso ni cabezang Angi ay gaibig pumutoc, gaua nang malaquing toua niya, at ualang-ualang di ipinupuri niya sa caniyang anac.
Julieta'i inalio n~g gayong pahayag at saca sumagot, aniya, "aquing tangap puso mong aquin na at i-uling ilapat sa aquing pag-ibig" sa luhang nanatac. Saca inalili calagui-ang aquin sa pagcat ito man iyo na rin at dalhin husto't pati dugong gaua n~g hilahil ualang natilansic cahit gagapuing.
Yaong man~ga tauong madaling sipunin ay caya malacas dumopoc at humina ang canilang catauan, sapagca totoong nag-iin~gat sila sa han~gin, at ang ibig nila ay ang tumahan doon sa may sara ang lahat; bago,i, ang canilang sucat gauin, ay lumabas at manaog sa lupa, at uminom nang malamig na tubig: at capag namihasa na sila sa ganitong gaua, ay lungmalacas at gungmagaling ang pagcaramdam.
Cun ualang linta, ay na-aari ang cadlitan muna bago tanducan, ó tacluban nang ventosa, na ito,i, hindi gagauing miminsan lamang, cundi maquiilan. Pagca gayon ang gaua, yaong talagang sisibol ay hindi na tungmutuloy cun minsan, at tumuloy man, ay gungmagaan ang saquit dahilan sa pagcuha nang dugo.
Hindi rin macagagamit noon ang sino mang tauong nabibilang sa m~ga sandatahan, cundi alinsunod sa ipinag-uutos sa caniyang casamahan at cung natutungcol dito. Ualang maca pag bibigay usap at macahahatol sa sino mang namamayan cundi ang Hucom ó Tribunal na may catampatan, alinsunod sa cautusang nan~gun~guna sa, pag gaua n~g casalanan at sa paraang nabibilin sa cautusang itó.
Lalo na sa gabing canilang pag-idlip doon nangyayari ang lalong pan~ganib, dahilan sa gaua niyong mababan~gis na hayop, na ualang auang magpasákit. Tan~gi pa sa roo'y ang pighati nila doon sa paglacad ay nang maligaw na, bakit sa pagcain nila'y kinapos pa, saca man~ga pagal cung caya nan~gamba.
Salita Ng Araw
Ang iba ay Naghahanap