Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 oktober 2025
Bij de geneeskundige behandeling, die hier in den regel wordt gevolgd, is dit anders. De inspuitingen met enzytol en de Röntgen-bestralingen pakken 't lichaam wel sterk aan; maar men weet niet, wat in 't lichaam zelf plaats heeft. Nu voelt men zich zus, dan weer zoo, en moet geduldig afwachten. Dit maakt vooral in den beginne wel eens ongeduldig en moedeloos.
Twee lange boerenjongens, kwamen nieuwsgierig naar buiten loopen en terwijl het meisje wees en vertelde, trokken ze hunne klompen aan die witgeschuurd voor het lage deurtje stonden en liepen met hun lange beenen snel vooruit. Toen zus en het meisje weer terug kwamen, had de man hun al gewezen wat ze doen moesten en zat hij zelf even uit te blazen. De meisjes keken toe.
"Goed vader, ik kan wel opstaan," en hij wilde overeind komen, maar dat mocht niet. "Hoe heeft hij den jongen tegen den kant opgekregen, dat begrijp ik maar niet," zei grootmoeder. "Ik heb getrokken," zei zus nu, "want hij was zoo moe, hij kon haast niet meer." De tranen sprongen moeder in de oogen. "Die kleine zus en die goeie hond." "Je bent een flinke meid, hoor," zei grootvader.
"Ja, dat zijn de vogeltjes. Ze wachten ook op eten. Ze hebben ook trek net als broer. Ksst! ksst! Daar vliegen ze op. Moet zus ook vliegen? Daar ga je!" en hij tilt zus omhoog. "Voorzichtig, Tony," roept moeder, die in de tuindeur naar de kinderen keek. "Je zoudt haar laten vallen," en ze vangt zus in hare armen op. "Hé moe, laat u haar nog even hier? Of moeten we al koffiedrinken?
Wiskunde is tegen de menschelijke natuur. Zij berekent alles naar een vasten regel, die een uitkomst zus of zoo moet geven. Zoo is het leven niet; wat een vierkant moest zijn wordt een rechthoek en X is altijd een onbekend getal, dat men nooit te weten komt voordat men dood is." "Goede hemel!" dacht Geoffrey, tusschen de slagen van zijn roeispaan door, "welk een buitengewoon meisje!
"Bij grootvader, daar," wees zus, "over het bloemenveld." "O, wacht, op 'Nooit gedacht'". "Ja," zei zus onverschillig, ze begreep niet eens waarom het haar werd gevraagd. Werkelijk daar bewoog Tony zich, zuchtte en opende de oogen. Zus sprong op hem toe. "Tony, lieve Tony," riep ze en zoende hem. Hij keek naar al die vreemde gezichten zonder te begrijpen.
"O, vader," riep Tony; hij kon zijn oogen haast niet gelooven en schoot onder vaders beenen door, deed de deur open en.... "Pas op" riep vader nog sprong meteen achteruit, want een groote, geelharige hond vloog luid blaffend naar buiten. Met een kreet van schrik school zus achter moeders rokken weg, maar Tony ging op hem af en zijn oogen schitterden.
"Juffrouw wilt u ons voor vier centen wat borgen? vroeg ik geheel buiten mezelve. Koopen mogen we niet op Zaterdag. Maandagochtend voor den schooltijd zal zus het u komen betalen." Nooit heb ik in mijn later leven scherper accent op twee tegenstellingen gelegd. "Zoek maar uit lieve kinderen!"
"Zus! zus!" riep hij terugkeerend naar het bloemenveld. Hij zag haar niet. Ze was achter de hooge struiken verborgen. Hij zette zijn handen als roeper aan zijn mond en riep "zus, zus, Emy!!" Désiré snelde hem vooruit en had heel gauw haar spoor gevonden. Daar kwam hij weer tusschen de struiken uit, gevolgd door zus, die de beide armen vol bloemen had.
De hond scheen het eerst op den inval te komen, dat het zoo niet kon blijven. Plotseling hield hij op met likken, liet een luid geblaf hooren en vloog toen als een pijl uit de boog in de richting van het bloemenveld. "Désiré! hier," riep zus in doodsangst, dat hij haar alleen liet met broertje, die maar al sliep. "O Désiré, loop niet weg, ik zal nooit meer boos op je zijn, loop niet weg."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek