Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 25 juni 2025


Dagelijks, tot aan zonsondergang, is het terras van het slot voor het publiek toegankelijk. Zoodra de roode zonneschijf is verdwenen, wordt de deensche vlag ingehaald, die van den hoogen mast waait en binnen de muren mag niemand meer vertoeven behalve de soldaten. Bij mijn bezoek, midden in den zomer, bleef de zon tot kort vóór middernacht boven den gezichteinder.

"Maar in den morgen, als gij schitterend verschijnt, zonneschijf, die de duisternis verjaagt, verspreidt gij uw stralen, en de aarde viert feest, aller oogen openen zich, en mensch en dier verrijst, want gij doet hen herleven; gij hebt hun ledematen gesterkt, en zij strekken de handen naar u uit.

Zou dat dezen keer ook voor de zonneschijf voorbijschuiven op het oogenblik, dat zij in de golven zou onderduiken? Waarlijk, dat zou meer dan kwade kans moeten genoemd worden! Het vaartuig stevende de zeeëngte uit, die het eiland Jona van de kaap van Mull scheidt.

Reeds verwachtte ik, dat de standbeelden en schilderijen zouden gaan wandelen, de muren spreken, de runderen en soortgelijk vee profeteeren en van den hemel zelf en de zonneschijf plotseling een orakel zou neerdalen." De zucht naar tooverij valt moeilijk met schellere kleuren te teekenen.

Amon-Ra, koning der goden, zat op zijn troon en om hem stonden de machtigsten der goden en godinnen geschaard. Aan zijn rechterzijde stond Osiris, gekroond met de groote witte kroon van het Zuidelijk Land; aan zijn linkerzijde stond Mentu, de oorlogsgod en op het hoofd van Mentu stonden twee groote veeren en de stralende zonneschijf.

Verbeeldde hij het zich? of was er opeens uit het westen een nevel gerezen, die de ondergaande zonneschijf verbleekte, het groen der Veluwsche wouden aanstreek met grauw, en den horizon in ontijdige schemering hulde? Het moet wel aan zijne oogen gelegen hebben. Want een paar medereizigers hoorde hij tot elkander zeggen, dat de zomer nog geenen zoo helderen en prachtigen avond had gebracht.

Inmiddels was de tijd verloopen: de dag ging ten einde en de zonneschijf stond op het punt achter de wouden aan de overzijde te verdwijnen. Het naderen van den avond maakte mijn toestand nog moeielijker. Naarmate het landschap om mij heen donkerder en somberder werd, voelde ik mijn moed zinken: honger en vermoeidheid deden daarbij het hunne om mij in eene ongelukkige stemming te brengen.

Nu is het vreemd, dat, evenals wij den vogel en de slang bij den Mexicaanschen god Quetzalcoatl gecombineerd vinden, wij deze zelfde dieren ook bij Ra tezamen vinden, daar deze als zijn symbool een zonneschijf draagt, welke door de slang Khut omstrengeld wordt. De Egyptenaren hadden verschillende opvattingen over de wijze, waarop de zon langs den hemel trok.

Ziehier, wat de liefhebbers van natuurkundige aardigheden dien dag in de »Morning Post" hadden gelezen: »Hebt gij wel eens een zons-ondergang boven een zee-horizon waargenomen? Voorzeker, nietwaar? Hebt gij dat zoo schoone natuurtafereel gevolgd, tot dat de bovenrand der zonneschijf, de watervlakte rakende, op het punt is te verdwijnen? Zeer waarschijnlijk.

Al meer en meer slonk de zonneschijf, al kleiner en kleiner werd de boog, dien zij aan den hemel beschreef; eindelijk, op den 3den November, zagen zij niet meer dan, voor een korte poos, den bovenrand der zon: toen ging zij onder, om gedurende vele weken niet meer boven de kimmen te rijzen.

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek