Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
Je mond heeft je verraden: toen ik hem zooeven toevallig in donker aanraakte hierbij hief vader Anselm de oogen vroom hemelwaarts bemerkte ik een aroma zoo fijn, als slechts de Aszmannshäuser bezit en de mond van je ridder heeft dat op jou overgebracht." De jonkrouw was zoo verlegen, dat ze gaarne door den grond had willen zinken.
Het hardste gesteente wordt tot uiterst fijne modder herleid; de gewone metalen oxydeeren, en beiden worden weggevoerd. Maar goud, platina en enkele anderen zijn bijna onverwoestbaar, zinken door hun gewicht naar den bodem, en blijven daar achter.
Gelijk zij daar bij Legree stonden, schenen zij het bewijs te kunnen leveren van de bewering, dat verdierlijkte menschen lager kunnen zinken dan de dieren zelven.
Van weerskanten werd niet gesproken, en zoo bleef ik alleen achter. »Wel," zeide ik, »het noodlot heeft nu het uiterste volbracht, en de fortuin zal wel eindelijk genoeg hebben van het kwellen van een ongelukkige, die niet dieper kan zinken! Den dood vrees ik niet." Het eenige wat mij vreeselijk hinderde, was de gedachte aan eene openbare terechtstelling.
Sidderend van aandoening was ik op het punt mijn vleugels samen te vouwen en in verrukking bij mijne stralende geliefde neer te zinken, toen een ontzaglijk geluid de lucht vervulde. Donkere gestalten naderden. Het waren menschen. Ik nam verschrikt de vlucht. Zij joegen mij na, en sloegen naar mij met groote, zwarte dingen.
Het is de eer van Jozef om dankbaar te blijven voor het vertrouwen, dat Potifar hem heeft geschonken. Onze eer is een kostbaar bezit; in den strijd tegen de zonde is zij een vaandel, dat helpen kan en zal om staande te blijven en vol te houden. Maar dit vaandel kan zinken. En dan? Er wordt geredeneerd.
Althans hij laat de pennen, welke hij meebracht om ze bruikbaar te maken, onaangeroerd liggen; slaat zijne handen om de beide armeinden van den leunstoel; laat het hoofd voorover op de borst zinken, en blijft onveranderlijk in deze houding voor zich uit staren, totdat hij ten laatste de oogleden sluit.
Arrius hoorde hem vallen en zinken, maar zag niet op. Gij hebt dwaselijk gehandeld, zeide hij, zeer dwaas. Ik kan immers ook zonder uwe hulp sterven, en als ik dat doe, wat zal er dan van u worden?
Zij hoorden het ijs onophoudelijk kraken, het werd in groote brokken gescheurd, die ieder op zichzelf een klein ijsveld vormden, en overal kwamen barsten waar het zeewater met stralen doorheen spoot. Een uur lang reed de karavaan zoo voort, terwijl zij ieder oogenblik vreesden dat de bodem onder hunne voeten weg zou zinken.
"Matrozen van de Jeannette, een driemastschip, waarop ik eerste stuurman was," antwoordde de man. "Veertien dagen geleden... hebben wij dien bodem verlaten... toen hij op het punt was... in de diepte weg te zinken!... Wij hebben geen water en geen levensmiddelen meer!..." De vier overige schipbreukelingen hadden zich ook langzamerhand opgericht. Zij zagen er bleek, haveloos en uitgeput uit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek