Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 oktober 2025
Elkander troosten, elkander aanvullen, was de grondslag geweest van hunne vriendschap; dit alvast had uit hunne jonge harten de kiem van bitterheid geweerd, die binnensluipen =moet= in elk zieltje dat in geene enkele andere borst den weerklank verneemt van zijn zuchten en van zijn lachen.
En waar de zeden en gewoonten van haar land haar geen toevluchtsoord deden vinden in de oudersarmen, aan oudersharten, voor haar droef lijdend zieltje, vond zij troost bij stille, zwijgende vrienden: "boeken".
Maar ik haalde het er wèl uit; ik spande mij in om het er uit te krijgen, gebruikte zelfs daarvoor een nijptang,.... met het noodlottig gevolg, dat mijn band, waarvan het spijkertje de wonde dichthield, na de verwijdering van 't spijkertje, in een aanhoudend sissend zuchtje zijn vluchtig zieltje begon weg te blazen. Zoo stierf Epaminondas, toen hij de werpspies uit zijn wonde had getrokken!
Een heel klein, donker vogeltje, nauwelijks zichtbaar in het naakt-twijgen-gewirwar van een appelboom, zong kort en fijn een doodweemoedig deuntje. 't Was als de stil-trillende klacht van een zwak-lijdend zieltje in de wijde, winter-eenzame verlatenheid. Zij huiverde en met een diepen zucht ging zij weer Meleken helpen omwasschen... De mannen liepen slenterend verder.
Die vraag komt voort uit aardsche vrees, en waren wij niet overeengekomen om al die dingen in de stad achter te laten? De winden, die hier waaien, zijn de ademhalingen der goden. Wij willen ons door hen laten leiden. Maar als wij eens verdwaalden? Bang zieltje! Niemand is ooit in Daphne van den rechten weg afgedwaald, behalve zij, achter wie de poorten voorgoed gesloten werden.
En dan volgt in de door mij gespatiëerde woorden het onbewust zelfbedrog van dit nobele zieltje, dat zoo graag het goede wil en, nog te zwak om er bij te volharden, zich zelf voor den mal houdt en met een surrogaat ervan zich behelpt. "een van Oom's vertrouwdste vrienden, die een groote drukkerij voor den handel heeft," zooals Oom aan Groo'va heeft geschreven.
Toen het duister kwam, zag ze droevig rond, en fluisterde "waarom?" En het duister nam haar duister zieltje in zich op, en zweeg. Zoo gingen lange, l
Z'n moeder vroeg dan ook met de gewone belangstelling in 't welzyn van z'n zieltje: "of-i dan in gods-heeren-naam heelemaal bezeten was?" 't Had er veel van. De "vinger" van zoo-even zal wel weer de klauw van 'n duivel geweest zyn, of... van den Duivel, naar verkiezing van den lezer. Ik zeg dat jelui 't kind niet zoo moet versagrineeren, zei de bibberende bezoekster.
Na het »Legt in, legt in, legt in!« aan het einde van zoo'n toespraak uitgebruld, »alsof er een wilde stier bulkte«, volgens Luther, régende het dan ook geldstukken in de offerkist naast het kruis. De spotters hadden er al een rijmpje op: »Zoodra het geld in 't kistje klinkt, Het zieltje in den hemel springt.« Want niet allen lieten zich die zotteklap op de mouw spelden.
De zinnelooze was eensklaps rechtgesprongen en borst nu los in eenen schaterlach: "Ha, ha!" riep zij, "ziet hem daar nu eens staan, den luizigen jonker van Mageren Hutspot! Ik eene zottin? Geloof hem niet, mijnheer de generaal: hij is zelf zot, zot genoeg om geboeid te worden, terwijl ik, arme zondares, uwen zegen afsmeek om mijn arm zieltje te redden.... Zot, leelijke zot!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek