Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Wie niet zeeziek was, ging naar de rookkamer, waar het gesprek natuurlijk op schipbreuken kwam, die in den laatsten tijd talrijk waren geweest in deze wateren. Men vertelde avonturen met haaien en roggen en sprak over cyclonen. Van tijd tot tijd ging er één op het dek en keerde terug met een bedenkelijk gezicht, zoodat een ongevaarlijke positie ongemoedelijk begon te worden.
En worden we nu niet meer zeeziek? vragen de dames, angstig en smeekend den kommandant aanziende. Neen, dames! Zóó kort beleefd en zoo stellig is zijn toon, dat alle gezichten opklaren en zelfs de meest zenuwachtige dame met een gerust hart haar couchette opzoekt, in de hoop van beter te slapen dan den vorigen nacht, toen schier allen haar tol aan de Middellandsche Zee betaalden.
Hij, die in lichaamsomvang veel van een reus heeft, toonde zich vaak nog bezorgder dan Molière's "Malade Imaginaire". Hij was dan ook zoo benauwd zeeziek te worden, dat hij weigerde zich in te schepen, toen wij van Odessa naar Konstantinopel moesten oversteken.
De koning van Engeland had onder zijn "magna sergenteria" een ambt, om 's konings hoofd vast te houden, als hij het Kanaal overstak, en zeeziek werd; het werd in 1442 bekleed door zekeren John Baker, van wien het erfde op zijn beide dochters. Onder hetzelfde licht valt te beschouwen de gewoonte, om alle dingen, ook de levenlooze, namen te geven.
Ik wilde bij hem blijven, maar hij zond mij naar het dek en herhaalde nog: 't Is niemendal; gij zijt gered; het komt er niets op aan; ik heb mij nooit voorgesteld, dat het prettig zou zijn zeeziek te wezen. Op het dek gekomen, kon ik mij slechts staande houden door mij aan de touwen vast te grijpen.
Denk eens aan, Nageltje, nu wij de zee niet over moeten, kunnen wij ook niet zeeziek worden.... Ten minste als het ijs in de Behringstraat niet op en neer gaat.... Houd je mond, Nagel, of kraak geen kwade noten!
"De belooning van drie duizend Carolus-guldens voor het hoofd van den Engelschman?" schreeuwt een ander, naar het plakkaat wijzende, wat Guy onwillekeurig naar zijn zwaard doet grijpen. "Bah!" lacht Vasco. "Denkt gij, dat ik mij op het zilte nat waag, om zeeziek te worden en mij door dien Engelschman den hals te laten afsnijden?
"Als die goede Kaap niet zooveel behendigheid bij de oefening met dien staak aan den dag had gelegd, dan zou ik niet met een sprong binnen het huis van dien akeligen Moquaddem Sidi Hassan hebben kunnen dringen...." "Schei uit! Je maakt mij inderdaad zeeziek! Je bent een nare kerel! Hoor je?"
Intusschen ben ik in mijne jeugd meermalen met boos weer op de Moerdijk geweest en het is misschien daaraan toe te schrijven, dat ik van die lastige zeeziekte ben verschoond gebleven. Als ik U echter de ware reden moet zeggen: ik schaamde mij om zeeziek te worden in de tegenwoordigheid van een man als den Luitenant-admiraal onzen gastheer, op wien ik U wel verzoek uw glas te ledigen.
Ik lag er op, zoo zeeziek als een hond, toen de eerste officier en de luitenant van de week omlaag de ronde deden na het schoonschip maken; ik en mijne Noachs arke lagen in den weg. »Wel, wien hebben wij daar?" zeide mijnheer Handstone. »O, het is jonker Mildmay maar, met zijn kist," zeide de sergeant van de mariniers, van wiens terrein ik erkennen moet een stuk in beslag genomen te hebben. »Zoo!" herhaalde de eerste officier, »ik zag het aan voor een van de pijlers van de nieuwe brug, en de eigenaar voor een dronken Ierschen heibaas."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek