Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
Wat wonder dat de oude reiziger bijkans den moed liet zinken, dat zijne krachten hem bijna begaven? Den 16den October kwam hij te Oedsjidsji, doodkrank en uitgeput. Gedurende de reis trachtte hij zich zelf moed in te spreken. "Het is slechts, zoo sprak hij bij zich zelf, een uitstel van vijf of zes maanden: dat beteekent niet veel.
De houtskool, die de smeden van de Kompanjie moesten kopen, was b.v. ook zeer duur. Ze kochten nominaal 36 schepels, maar kregen er nooit meer dan 32 en betaalden daarvoor de enorme som van 18 Rijksd. Voor 100 pond ijzer betaalden ze 8 Rijksd. . Geen wonder dan ook, dat zelfs de ploegscharen uit Europa moesten gezonden worden .
Wouter bleef in de buurt van de herberg die hem tot 'n tempel was geworden, om te zien waar z'n godinnetje belanden zou. De braking was aan 't bedaren. Nog altyd evenwel werd er van-tyd tot-tyd iemand buiten de deur gezet die, belust op de vreemdheid van 't geval, nog zoo graag 'n beetje had willen blyven om 't wonder te zien.
"Ik vrees," zei-ie met zekere benepenheid, nu het Wonder hem omzat: "dat 'k 't heele dorp voor 't tuinhek krijg als 'k 'm buiten probeer." "Ja," schuchterde mevrouw: "dat kun je bùiten niet doen, Piet. Als 't nièt lukt, geeft 't 'n schandaal...."
"O God," denkt i, "als er nu eens een wonder gebeurde, als nu eens in eens van al die vrouwen al de kleeren afvielen?" Een dichtertje dat den waanzin nabij is denkt rare dingen. U en ik lezer denken nooit zoo iets. En mijn lezeressen..... heilige onschuld, ik moet er niet aan denken. Zes jaar waren ze getrouwd.
Ik heb er de hand niet aan gehouden, en de juiste methode is my ontgaan. En ... wonder is 't niet! Ik deed zooveel andere dingen sedert 1850! Daar ligt zoovéél tusschen die kombuis van de Bayonnaise en deze verhandeling! Zooveel arbeids! Zooveel vermoeienis! Zooveel teleurstelling! Zooveel onbekroond streven! Zooveel smart! En wat al slecht gebakken brood at ik sedert dien tyd!
Twaalf duizend svats aanschouwden met ontzag en bewondering den verbazenden sprong van het Bulgaarsche paard en riepen als één man uit: "Vader der barmhartigheid, welk een groot wonder!" Toen zeiden eenigen tegen anderen: "Hoe komt zulk een goed paard in het bezit van zoo iemand? Zulk een wonder hebben wij te voren nooit gezien!"
't Is dus te begrijpen, dat de kleine Michiel het bij zijne ouders niet te breed had, want het gezin moest bestaan van het schrale weekloontje, dat zijn vader als bierdrager verdiende. In het kleine huisje was voor zooveel kinderen bijna geen plaats, zoodat het geen wonder is, dat onze Michiel, toen hij wat ouder werd, meestal op straat te vinden was. Hij kwam alleen thuis om te eten en te slapen.
En 's winters, als het lang en sterk genoeg bleef vriezen, vroren ook de Meylegemsche Meerschen dicht! Dat was een der grootste en gewichtigste gebeurtenissen in ons jonge-schaatsenrijdersleven. Dat was dan iets waar je van trilde als van een wonder, dat bijna niet kón gebeuren.
Getroffen door dit wonder, zwoer de Jood zijn geloof af, verkocht al zijne goederen en bouwde, als boete voor zijne euveldaad, de kapel van Onze-Lieve-Vrouwe der drie Korenairen. Eene andere, nog meer verspreide legende luidt aldus. Een boer, die in het bosch gras sneed, werd op deze zelfde plek door een adder gebeten, en overleed aan die wonde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek