Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 oktober 2025
Zoo predikte Luther, achtmaal in de acht dagen, tegen den beeldenstorm en de dwepers. Zijn wapen, ook in dezen strijd, was de Bijbel. En hij overwon. Hij noodzaakte de valsche profeten om Wittenberg te verlaten, en Carlstadt, om niet meer zoo onbesuisd te werk te gaan. En zoo gelukte het hem, onder Gods zegen, de gemoederen tot bedaren te brengen en orde en rust in de stad te herstellen.
In alle opzichten hadden mijnheer en mevrouw Cotta voldoening van hun mooie daad. Hun pleegkind was vol ijver, maakte prachtige vorderingen en betoonde zich zeer dankbaar jegens zijn weldoeners, die hij dan ook nooit vergeten heeft. Later, toen hij professor te Wittenberg was, heeft hij op zijn beurt hun zoon in zijn woning opgenomen, toen deze te Wittenberg kwam studeeren.
Ziegler hoogl. recht Wittenberg 1666 Jan A. Osiander hoogl. godgel. Tubingen 1671. Henricus Henniges observ. politico-morales 1672-73 J. G. Kulpis, Collegium Grotianum super jur. b. et p. Francf. 1682 Heineccius, Praelectiones in Grotium 1744 G. G. Keuffel Exercitationes Grotiana de j. b ac p. 1762 Joh.
Deze man was bijzonder heftig en voortvarend van aard. Het hervormingswerk ging hem te langzaam naar den zin; daarom wilde hij maar op eigen gelegenheid handelen en alles, wat hem in de Kerk niet aanstond, met geweld afschaffen; wat een heele verwarring in Wittenberg gegeven had. Luther had alle hoop, dat het zijn vrienden gelukken zou de rust te herstellen. Maar juist het tegendeel was waar.
't Was er maar zelden zonder bezoekers; want geen gastvrijer huis in heel Wittenberg dan Luthers gezellige pastorie. Wie kwam was welkom. De vrienden hadden te allen tijd vrijen toegang.
Zelf zegt hij er van: »Men ziet er uit, dat de Heilige Geest er bijzonder behagen in heeft gehad, met ons, Duitschers, in onze moedertaal te spreken.« Ook schonk de Heer hem een trouwe hulp in Melanchton, die bijzonder knap was in het Grieksch. Deze met Justus Jonas, Bugenhagen en anderen hielpen hem, na zijn terugkomst in Wittenberg, het werk voltooien, dat hij op den Wartburg begonnen was.
Toch was reeds uit allerlei gegevens af te leiden, dat ook hier weldra een omkeer zou volgen. Alleen de oude koning van Saksen was niet te bewegen zijn woord te breken. Hij bleef Napoleon trouw, herinnerde zijn leger aan zijn eed, gaf, toen hij bij de nadering der Russen Dresden verlaten moest, de forten bij Wittenberg en bij Torgau aan de Franschen in handen en vertrok naar Praag.
Daar rust Maarten Luther naast zijn keurvorst, dicht bij den preekstoel, waar hij zoo menigmaal de Blijde Boodschap heeft doen hooren. Zelfs de haat moest hem laten rusten. Toen er namelijk in het volgende jaar werkelijk een godsdienstoorlog uitbrak en keizer Karel als overwinnaar in Wittenberg kwam, zag hij daar in de Slotkerk het graf van Luther.
En toen kwam de vraag: »Kunt u ons niet zeggen, Mijnheer, waar doctor Luther thans is?« »Ik weet zeker, dat doctor Luther thans niet in Wittenberg is. Maar hij zal er wel gauw komen,« was het antwoord. »Philippus Melanchton is daar. Ge moet u maar ijverig toeleggen op het Grieksch en Hebreeuwsch, dan kunt ge de H. Schrift lezen.«
Toen, naar een der heeren wijzend, zeide hij: »Ziedaar Philippus Melanchton, van wien ik u gesproken heb.« De studenten mochten tot hun blijdschap het verdere van dien dag bij het geleerde gezelschap doorbrengen. Nu wisten ze waar doctor Martin Luther was! Den volgenden dag, een Zondag, stond Luther te Wittenberg weer op den preekstoel, in een stampvolle kerk. »Luther is terug!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek