Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
Zij waren dus geheel en al vrij de machineriën te bezichtigen en de inrichting van het luchtschip te onderzoeken. Zij konden ook hunne aandacht wijden aan het landschap, hetwelk zich in zijne geheele schoonheid onder hen uitspreidde. "Uncle Prudent," zei de secretaris van Weldon-Institute. "Wat is er, Phil Evans?" hernam de voorzitter. "Ziet gij het niet?" "Wat, Phil Evans?"
Maar.... was het niet doenlijk om den voet op den aardbol te kunnen zetten, zoo rees de vraag: of men aan zijne bewoners de wederwaardigheden kon laten weten, die den voorzitter en den secretaris van Weldon-Institute getroffen hadden sedert hunne verdwijning, zoo ook wie hen ontvoerd had en aan boord van welke vliegende machine zij gevangen gehouden werden, om daardoor wellicht eene stoutmoedige poging hunner vrienden uit te lokken, ten einde hen uit de handen van dien Robur te bevrijden?
Phil Evans en Uncle Prudent zagen toe, maar konden er zich geen rekenschap van geven. Daarenboven, het schemerdaglicht vorderde slechts langzaam in de cel, waarin zij opgesloten zaten. "Wij kunnen niet uitkijken," merkte de voorzitter van Weldon-Institute op. "Uitkijken, waarnaar?" "Wel uitkijken, om waar te nemen, waar wij zijn," vulde Uncle Prudent aan.
Ja! de menigte had het goed begrepen! Een naam, door een der leden van Weldon-Institute uitgesproken, werd door die honderdduizend monden herhaald: "De Albatros!..." "De Albatros!..." Ja, het was inderdaad de Albatros! Het was Robur, die weer te midden van de ruimten der hemelen verscheen! Hij was het, die, aan een reusachtigen roofvogel gelijk, zich op den Go a head ging storten!
"Ja zeker, nu het nacht is!... En eene daling van honderdvijftig voeten langs een gespannen touw is kinderwerk!" "Dat is het inderdaad, Phil Evans! En wij zouden wel dwaas zijn de aangeboden gelegenheid niet te benuttigen!" "Zoo is mijne meening ook," zei de secretaris van Weldon-Institute.
Daarop boog hij voorover, leunde met het bovenlijf op de verschansing en verdiepte zich in de beschouwing van het verrukkelijke schouwspel, hetwelk de aarde onder zijne voeten ontrolde. Toen hij een poos later het hoofd weer ophief, stonden de voorzitter en de secretaris van Weldon-Institute vlak voor hem.
En ziedaar, hoe het mogelijk was, dat de voorzitter Uncle Prudent en zijn secretaris Phil Evans dienzelfden avond zitting konden nemen in de vergadering van Weldon-Institute, die toen eene buitengewoon talrijke opkomst harer clubleden telde. Intusschen, nimmer was noch de een noch de ander zoo kalm geweest.
Het luchtschip geraakte nu in eene bank van kleine wolken, die het gezicht van de aardoppervlakte langzamerhand sluierden. Robur meende toen te bemerken, dat de voorzitter en de secretaris van Weldon-Institute hunne aandacht weer op de uiterlijke bouworde van de Albatros vestigden. Hij naderde derhalve en zeide: "Welnu, heeren, gelooft gij thans aan de mogelijkheid van de luchtvaart...?"
Tevergeefs wilden de gevangenen van de gelegenheid gebruik maken, om te doen weten, wat van hen geworden was. Tevergeefs brulde de voorzitter van Weldon-Institute, met vervaarlijke stem: "Ik ben Uncle Prudent van Philadelphia!" En gilde zijn secretaris Phil Evans, met akelig fausset: "Ik ben Phil Evans, zijn collega!"
Nooit waren de klachten meer gebillijkt en nimmer was de tusschenkomst der politie-agenten meer noodzakelijk geweest. Toch waren, volgens onze zienswijze, de leden van Weldon-Institute wel eenigermate te verontschuldigen. Men was er toch niet voor teruggedeinsd, hen op hun eigen grondgebied te komen aanvallen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek