Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Hun liefde voor dwergboompjes, die honderden jaren oud zijn, schijnt te zeggen: "Wees er trotsch op en blijde mede, dat gij nooit groot wordt. Wij zijn een klein ras, en daarom houden wij van kleine voorwerpen." De oude pijnboom, die dikwijls niet hooger is dan een paar decimeters, drukt ons door zijn ouderdom volstrekt niet, en wekt ook geen vrees op, juist omdat hij zoo klein is.
Doch de naam van het vlek wekt waarschijnlijk alleen de herinnering bij u op aan dien graaf de Maurepas, den minister van Lodewijk XV en Lodewijk XVI, wiens zorgelooze lichtzinnigheid zoo onbekommerd, met zoo spelende frivoliteit, de geweldige stormen hielp ontketenen, waarin de fransche monarchie te gronde zou gaan.
Geheel het leven der voorgeslachten op den alouden bodem van den Elzas treedt ons hier aanschouwelijk voor oogen; en daar het museum voor ieder gratis openstaat, wordt het ook druk bezocht en wekt het de algemeene belangstelling.
Intusschen worden de toeschouwers niet moede. Nu en dan wekt eene of andere aardigheid de vroolijkheid op, nu en dan weerklinkt een luid gelach; maar over het algemeen heerscht er eene ernstige, plechtige stemming. Ge zoudt oppervlakkig niet zeggen, dat die menschen zich vermaken, en dat zij zich een zoo langdurigen arbeid getroost hebben om zich een zoo pover genot te verschaffen.
Die kreet van "Christos anesti", die door heel Griekenland vandaag weerklinkt, wekt mij vroolijk te Nauplia, zoodra deze mooie Paaschmorgen is aangebroken. De kellner van het hotel heeft terstond behoefte, zijn geestdrift te uiten. De menschen omhelzen elkaar allen onder de begroeting met dezelfde formule.
Leelijk, vuil, somber en zwart berookt, in een doolhof van onoogelijke straten gelegen, wekt het de verwondering van elken vreemdeling, die gewend is aan de ruime, fraaie, op zorgvuldig onderhouden pleinen gelegen operagebouwen van Weenen, Parijs of New-York.
Neen, antwoord niet, terstond aan 't werk getogen! Mijn eigen dralen wekt mijn ongeduld. Milaan. Een voorzaal in 's Hertogs paleis. De Hertog, Thurio en Proteus komen op. HERTOG. Heer Thurio, laat ons eenigen tijd alleen, Wij hebben iets vertrouw'lijks te bespreken. Nu, Proteus, spreek, en zeg mij wat gij wenscht.
Onze overpeinzingen in zulke stille uren leiden tot diepe overweging der gewichtige raadselen, welker oplossing den mensch nog niet beschoren is, en uit die duisternis gevoelen wij dat eenmaal licht zal geboren worden, zooals bij het aanbreken van den morgen de vorst des daags de nevelen doet verdwijnen en leven en vruchtbaarheid wekt waar de dood te heerschen scheen.
De honden los! laat hen recht luide blaffen; Wekt zoo den keizer en zijn schoon jong vrouwtje, Alsook den prins; en laat den jachtgroet schallen, Zoodat geheel het hof den roep weerkaats'! Mijn zoons, het zij uw taak, gelijk de mijne, Voor den persoon des keizers goed te zorgen, 'k Werd in mijn slaap van nacht gestoord, ontrust, Maar 't naad'ren van den dag gaf frisschen moed.
Klimmend tegen de hellingen van den Nyantonga, deed hij een val in de rivierbedding, en toen hij eindelijk tegen negen uur terug was gekomem, had men zich ongerust gemaakt, want zulk een verlating wekt grooten angst in een land, waar zooveel leeuwen zijn. In het district Gorongoza viel een Wahlbergzebra den reiziger in handen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek