Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
En gij gingt naar bed, en ik was zoo bedroefd, dat ik een stuk van den vijgeboom nam en daarop krabbelde: 'Wij zijn niet dood, wij zijn alleen maar weggegaan om zeeroovers te worden, en dat bij den kandelaar op de tafel legde.
Toen dus het laatste colli aan boord was gebracht, was de beurt van inscheping aan de honden. De oudjes hernemen dadelijk op het dek hun gewone plaats, alsof ze den vorigen dag van het schip waren weggegaan. Nadat de laatste hond was opgeheschen, wordt de motor aan den gang gebracht. In het jaar, dat wij op Framheim hebben gewoond, is het aanzien van de Walvischbaai niet in het minst veranderd.
In een wedloop van woorden vertelde de schrijver, hoe hij het in Amsterdam niet had kunnen uithouden. 't Had wel een vlucht geleken, zooals hij was weggegaan, het hoofd zwaar van het omme-geredeneer, vies geworden van zich zelven. Naar Parijs was hij gegaan, hopend daar een grooter leven te vinden, dat meer om hem heen stond, waar hij stil en aan zich zelven overgelaten zou kunnen werken.
De abt hernam: Als hij zijn brood nu eet, zal hij van het onze niets krijgen. De abt had gewild, dat Primasseau van zelf zou zijn weggegaan, maar wilde hem er niet uit laten gooien, Primasseau had al één brood gegeten, maar de abt kwam nog niet. Daarop begon hij het tweede te eten; dat werd ook aan den abt verteld, die weer had laten kijken of hij vertrokken was.
Zij wilde het land niet zien, dat ze haar had afgenomen. Ze haatte het. "'t Is wel dom van me, dat ik niet van dat land kan houden, dat zoo goed voor hen was," zei ze. "Maar ik wil het niet zien." Ze dacht nooit aan iets anders, dan aan de kinderen, en dat ze waren weggegaan. Als het zomer was, bracht ze de koe naar buiten, om haar op het groote moeras te laten grazen.
Lijk-bleek, verstomd en met schuwen blik had de jongen 't geld aangenomen en was weggegaan, de deur uit, de trap af. Toen Bernard hem niet meer hoorde, ging hij zijn bonzend hoofd steunend met zijn hand terug naar zijn lessenaar. Hij had moeite om niet te wankelen. Maar toen hij weer zat voelde hij zich even verlicht door dat woeste uitwoeden. Hij was blij dat die lamme jongen weg was.
Sedert ik ben weggegaan ben ik bijna niet met dames in aanraking geweest, heb ik meer een eenzaam dan een gezellig leven geleid, en desondanks kwamen er toch oogenblikken, dat ik berouw had, mij ook maar eenigszins met haar te hebben verbonden.
Hij was weggegaan naar de plaats van dit verbazingwekkende avontuur, zonder er zelfs met één woord van te reppen tegen zijn nicht Jeanne! Wat moest zij wel van hem denken? Hij trachtte zich dit voor te stellen, doch het gelukte hem niet. Hij had het vreemde gevoel, dat hij en zij nu voor altijd gescheiden waren, en elkander nooit weer zouden zien.
Ik heb met haast mijn glas bier uitgedronken, dat toch wel heerlijk smaakte na al die lange dagen van ontbering, en dan ben ik dadelijk weggegaan. Ik ben d'r niet geweest en z
Nog nooit had hij zijn naam hooren uitspreken zooals zij het deed; wat een mooi woord maakte zij er van.... Ze gaven elkaar de hand. Toen zag hij haar vlug terugloopen naar de waranda, zonder omkijken. En zelf ook doorloopend nu, 't zwarte weggetje af, had hij dadelijk spijt, dat hij al weggegaan was, want 't was heelemaal niet noodig!.... Waarom had hij dat nu weer gedaan?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek