Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
Voeg daarbij halve laarzen met hoefijzers, een hoogen hoed met zeer smallen rand, het haar in een kuif, een dikken wandelstok, en gesprekken gekruid met kwinkslagen van Potier. Bij dat alles sporen en knevels. In dien tijd duidden snorbaarden burgers aan, en sporen voetgangers. De pronker in de provincie droeg langer sporen en wreeder snorren.
Bumble, terwijl hij zijn wandelstok vaster beet greep, zooals zijn gewoonte was wanneer hij in opwinding geraakte, »Juryleden zijn onbeschaafde, leelijke, gemeene ellendelingen.« »Zegt u dat wel,« zei de lijkbezorger. »Ze hebben niet zóóveel philosofie of politiek in hun lijf!« zei de bode, minachtend met zijn vingers knippend. »Zegt u dat wel,« stemde de lijkbezorger in.
Verlinde dronk koffie met den wandelstok tusschen de knieën. Ze deed hem nog twee eieren zuipen en dan was hij veerdig. Zoo, Trezia, 'k ga, zegde hij heel gemoedelijk. God beware u, en goê thuiskomst, de groeten aan den Heer. Moet ik iets zeggen aan Freê? riep ze hem nog achterna. Neen, en te noen ben ik toch thuis. Langs de stallen stak hij zijn hoofd nog over de halve deuren en trok het hof af.
Zij had een witten hoed, een groenen paletot en een wandelstok met een gouden knop .... een zeer elegant gekleede Voorzienigheid dus. Het was een voorkomende en bemiddelde, maar eenigszins woordenrijke jongeling. "Ik ben blij je te zien," zeide hij tot Rodolphe; "loop een eindje mede, dan kunnen we wat praten."
Tegelijkertijd had hij met beide handen een stevigen palmhouten boog gegrepen, dien hij bij wijze van wandelstok gebruikte, en dat wapen, als een knots, opheffende, had hij daarmede een geweldige slag aan de slang toegebracht, die zich eensklaps had ontrold.
Op een goeden dag merkte hij, dat de eene knie van Phémie Klad beter gebouwd was dan de andere, en daar hij op het gebied der plastiek het strengste purisme huldigde, zond hij Phémie weg en gaf haar als souvenir den wandelstok, waarmede hij haar zoo dikwijls opmerkingen gemaakt had. Hij zelf ging inwonen bij een bloedverwant, bij wien hij gratis onderdak kreeg.
Een half uurtje later kwam hij weer terug, maar nu netjes aangekleed. Hij had een dikken wandelstok in de hand en zei: "Ga mee, Frans!" en deze volgde gewillig. Weldra waren ze op straat, doch geen woord werd gesproken, tot ze op een pleintje voor een groot gebouw stilstonden. "Wat staat daar boven de deur?" vroeg mijnheer Moerdijk en wees met zijn stok naar het gebouw.
De man zette zich op een lagen houten steel, waaraan een bamboe met een haak als van een wandelstok was bevestigd, liet toen een wit laken vóór zich uitspreiden zoodat men hem niet zien kon, en toen nu het laken werd weggetrokken, zat hij letterlijk in de lucht, een paar voet boven den stoel en enkel steunend met de eene, uitgestrekte hand op den haak van den bamboe.
Doch de levensonzekerheid sarde hem, knaagde aan zijn hart en peuterde aan zijn humeur. Snepvangers was blij toen een kranige oude heer in zijn buurt kwam zitten, een glas garsten bestelde en de gazet vroeg. Het scheen iemand van gewicht. De man liet achteloos zijn monocle vallen, lei zijn grijzen hoed naast zijn wandelstok met gouden appel op de marmeren tafel, dronk een slokje en begon te lezen.
Pieter stond op en volgde ons de trap op, naar Bobs kamer, waar Karel, Bob en ik weldra als drie gekken over den vloer lagen te rollen, daarbij schuddende van het lachen. Pieter stond ons in de grootste verbazing aan te staren. »Waarom lach-jelui zoo?» vroeg hij min of meer beleedigd. »Om je mooie boordje!» grinnikte Karel. »En om je prachtigen wandelstok!» lachte Bob.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek