Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
Aan den ingang van het dorp staat de lage, doch ruime herberg, waar trouwens slechts paardenvoeder, brood en brandewijn te bekomen zijn. Voor deze herberg ziet men baardige boeren, voerlieden met teerkarren, handeldrijvende Joden, rusthoudende soldaten, ellendige plompe karren nevens de lichte wagentjes van doorreizende officieren, enz.
Half bedolven tusschen het donkere gesteente, in nieuw gegraven beddingen sloofden de arbeiders voort, somber zwijgend. Het was gevaarlijk te spreken of te zingen, daar het oor steeds waakzaam zijn moest: elk oogenblik kon 't signaal weerklinken, dat steeds als het luiden van den dood is. Anderen duwden wagentjes voort, anderen zaten intusschen neer in afwachting.
De wagentjes baadden in zweet, de zware manden groeven diepe wonden in hun schouders. Terwijl ze op en neer gingen zongen ze: Zeven tochten gedaan in pijn en nood, 't Leven is erger dan de dood. Gedurende heel haar jeugd had Margherita Cornado medelijden gevoeld met deze ongelukkige kinderen. En juist omdat zij altijd aan hun rampzalig lot dacht, geloofde men dat zij een heilige zou worden.
Wij zijn de toekomst, want de arbeid is koning! Wij zijn de ijzeren steunpilaren, die de menschheid torschen! En voor dien arbeid het volle leven in vrijheid en vreugd. Hoog de schuimende kroezen! Lachend in dien roes den dood gedronken.... Willem Stoffels had de spade opgenomen en begon den leegen bak te vullen met zware brokken. Zij bonsden in de wagentjes neer.
Veel mannen hadden strepen en punten op het voorhoofd geschilderd, een teeken van hun kaste, en de slanke vrouwen, die voorbijgingen in wagentjes als kleine tempeltjes, hadden groote versierselen in de ooren en om de armen. Aan den weg echter lagen, toen wij de stad naderden, bedelaars en zieken, ellendige stumpers, die meestal 't een, zoowel als 't ander waren.
De oude heer had dit opgemerkt; hij was weêr helderder van hoofd geworden in de verkoelende lucht. Hij keek met welgevallen over de Amstel heen naar den overkant, waar wagentjes reden en menschen liepen, of naar den hemel, waar de zon langzaam in 't westen daalde. De heele hemel was wazig, wittig blauw, langzaam verduisterd.
Er waren drie paarden en drie muildieren gekocht, om de bezwaren van den marsch eenigszins te verlichten; verder twee riksja's, kleine, lichte tweewielige wagentjes, die voor één of twee personen ruimte boden en door inboorlingen getrokken of geschoven werden; ze moesten dienen, om zonder inspanning de vlakke einden van den weg af te leggen. Den 12den Mei was alles voor het vertrek gereed.
Daar wij eerst den avond vóór Pinksteren in Stockholm aankwamen en men ons inlichtte, dat vooral de Zon- en feestdagen in Dalecarlië voor vreemdelingen interessant zijn, omdat dan alle boeren en boerinnen in hunne veelkleurige Zondagscostuums zijn en in hunne vol menschen geladen booten en bontgekleurde wagentjes naar de kerken gaan, besloten wij zoo spoedig mogelijk naar Rättvik, de meest aanbevolen plaats, af te reizen.
Eerst de koorzangers en muzikanten, dan de prefect en het stedelijk bestuur, in prachtgewaad en met kransen op het hoofd, vervolgens de beelden der goden, sommige gedragen, andere in prachtig versierde wagentjes, daarna de kampvechters, ieder in zijn bijzonder kostuum. Langzaam gaat de processie voort. Het is een schoon en indrukwekkend gezicht, en lokt een eindeloos gejubel uit.
"Hij lachte. Jaap wordt nooit boos. Hij zei.... wat zei hij ook weer, Bobbie?" "Hij maakte het kikkerpaard los en zei: "ga maar gauw naar je vrindjes." "Toch aardig van Jaap," lachte Nel. "Jaap maakt ook altijd wagentjes van wortels en kransjes van bloemen. Dan doet hij poes en Bruno er een om. Maar die vinden dat niet prettig, hoor. Jaap zegt dan altijd, dat ze jarig zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek