Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
"Van deze plaats en van dit uur dateert een nieuw tijdvak in de wereldgeschiedenis," zei de bij het Pruisische leger aanwezige Goethe op den avond van Valmy tot de aanwezigen bij het wachtvuur. Hij begreep de beteekenis van dien dag; "het revolutionnaire Frankrijk kon en wilde Europa weerstaan." Gebrek, groote ontberingen, ziekte en slecht weer waren ten slotte oorzaak, dat de hertog terugtrok.
Hij zag de ridders en de edele vrouwen uit oude tijden te paard, met golvende vederbossen op den hoed en een valk op de hand, door het bosch rijden; de jachthoorn weerklonk en de honden blaften; hij zag vijandelijke krijgslieden in bonte kleeren met blanke wapenen, met spies en hellebaard, tenten opslaan en weer afbreken; het wachtvuur vlamde, en men zong en sliep onder de takken van den boom; hij zag minnende paren elkaar in stil geluk bij zijn stam in den maneschijn ontmoeten en hun namen, de beginletters, in den grauwachtig groenen bast snijden.
Het einde van zijn verhaal naderende, was zijn stem al zwakker en minder vast geworden. Hij scheen geheel uitgeput, en bedekte met zijn handen het betraand gelaat. Uijs zat somber voor zich in het wachtvuur te staren. Dit was dan het einde geweest van zovele dapperen; van de wakkere, trouwe vriend van zijn jeugd! Al de anderen bewaarden een diep stilzwijgen.
Bij tusschenpoozen klonk het geluid van de voetstappen des bewakers in de algemeene stilte, en de houtmassa's, die hij in de vlammen wierp van het wachtvuur knetterden en wierpen schooven van vonken omhoog, waardoor de wanden der tent werden verlicht.
De artilleristen, in ijver niet willende onderdoen voor de infanterie, staken hun eigen wachtvuur aan; en, hoewel het reeds zulk een gloed gaf dat men het op geen twee passen kon naderen, hoewel een dikke, zwarte rook optrok door de takken, die nog met rijp bedekt waren, zoodat de waterdruppels sissend in het vuur vielen, hoewel de gloed van onderen steeds toenam en het gras in het rond verzengd werd, toch waren mijn soldaten nog niet tevreden: zij sleepten heele boomen aan, wierpen droog gras in het vuur en stookten het hoe langer hoe geweldiger op.
Iedereen ging na zijn vertrek slapen, behalve Cyprianus, die, na zich in zijne dekens gewikkeld te hebben, bij het beschouwen der sterren wakend droomde. Het was nieuwe maan, maar de nacht was overheerlijk helder door het groot aantal sterren, dat zichtbaar was. Het wachtvuur was uitgegaan zonder dat de jeugdige ingenieur er op gelet had.
Door de meesten der zijnen vergezeld, vinden wij Uijs enige minuten later terug, op een veldstoel bij het wachtvuur van Kasper Strijdom, naast deze gezeten. De oude man had hem bij zijn komst toegevoegd: »Neef Piet, je hebt me van avond slecht gezegd. Ik kan je woorden niet vergeten, en meen nog dat ik gegronde reden had om Natal te verlaten."
Toch gingen zij, na het maal verorberd en na het wachtvuur behoorlijk voorzien te hebben, zich in hunne dekens rollen en legden hunne hoofden op de zadels, ten einde een verkwikkenden slaap te genieten; want het was van veel belang, dat zij den volgenden morgen vóór het aanbreken van den dageraad op de been waren ten einde haastig op reis te kunnen gaan om Makatit in te halen.
De vijfde soldaat eindelijk, die een weinig van het wachtvuur afstond en bezig was een stok te snijden, was oom Shdanoff. Shdanoff was de oudste in dienstjaren van de batterij. Hij had al de andere soldaten nog als rekruten gekend, en allen noemden hem, uit een oude gewoonte, »oompje." Al de uren, die hem van den dienst overbleven, hield hij zich bezig met schoenmaken.
In bijna elk deel van den Klokberg waren boringen verricht, om te trachten goudgroeven te openen. De delfwoede had bijna geen enkele plek in Chili onaangeroerd gelaten. Ik bracht den avond door zooals te voren, in gesprek met mijne twee metgezellen om het wachtvuur. De Guasos van Chili, die overeenkomen met de Gauchos van de Pampas, zijn echter een geheel ander slag menschen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek