United States or Laos ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een tocht van dien aart, schoon by deeze gelegenheid zeer noodzakelyk, moet altyd één der gevaarlykste zyn: men is dan bloot gesteld aan de aanvallen van eenen vyand, die in 't verborgen vuurt, en men kan niet meer dan eenmaal vuur geven; want de soldaten zyn te diep in het water ingezonken, om hun geweer op nieuw te kunnen laden, zonder het slot nat te maken.
Er is niemand te zien. Ik zal met Lejanne mij gaan overtuigen, of de andere hutten ook verlaten zijn; François en Apatoe zullen inmiddels hier de wacht houden. Niet zonder een zeer onaangename gewaarwording, bemerken wij dat inderdaad de inwoners zijn verdwenen. Waarom hebben de Indianen zich verwijderd? Willen zij onze bagage stelen? Er valt geen oogenblik meer te verliezen: wij moeten trachten hen zoo spoedig mogelijk in te halen. Lejanne vuurt tweemaal zijn geweer af, ten teeken dat wij hunne vlucht bemerkt hebben; in de hoop dat zij zich dan zoo spoedig mogelijk uit de voeten zullen maken, zonder zich den tijd te gunnen onze bagage mede te nemen, die onder het afdak nabij den oever geborgen is. Wij gaan het bosch in en loopen zoo snel als de donkerheid toelaat; tevens zooveel mogelijk links en rechts uitkijkende, want niets zou gemakkelijker zijn, dan
De vijand vuurt bijna niet, en allen zijn overtuigd dat hij de stad niet zal nemen. Werkelijk is dit onmogelijk. Omtrent 's vijands plannen bestaan hier drie meeningen: òf hij zal eene bestorming doen; òf hij zal ons bij verrassing trachten te nemen; òf hij zal zich versterken en overwinteren. Het eerste is minder, maar het tweede het meest waarschijnlijk.
"Ja, en ook een bloedige voor hen," roept Dalton woest, met het zwaard in de hand. En zoo is het. De bemanning der kleine vloot vuurt geen geweer af en laat den vijand vlak bij zich komen. Doch als het Spaansche voetvolk chargeert, komen de eerste gelederen eensklaps tot de ontdekking, dat zij in het water vechten inplaats van op het ijs.
Dit geluid, dat in de prairie zoo dikwijls gehoord wordt, kon aan de tramps geen argwaan geven; zij letten er niet eens op, in weerwil dat het nog tweemaal herhaald werd. Nog een oogenblik heerschte er diepe stilte; toen hoorde men eensklaps Old Firehand's wijd in het rond klinkend commando: "Geeft acht! Vuurt!"
»Waarom vuurt ge niet?" roept hij woedend. »Merkt ge dan niet, ezels, dat de Boeren beginnen op te dringen aan dezen kant?" »Me dunkt, luitenant," zegt één der manschappen, »dat wij ons daggeld van daag al zuur genoeg hebben verdiend. Daar achter dien grijzen klipstapel zit een scherpschutter, die onze mannen wegblaast als kaf.
Om zes uur vuurt François een geweer af. Lejanne en ik komen uit het bosch te voorschijn en betreden de savane. Er hangt een dichte nevel, die ons verhindert tien pas voor ons uit te zien. Wij bepalen zoo goed mogelijk de richting der hutten en midden door het hooge gras voortstappende, vinden wij weldra een pad, dat er ons heenbrengen zal.
De grond, die bij hoog water wordt overstroomd, is bedekt met eene laag vochtige klei en draagt geen gras. Wij zien talrijke sporen van tapirs. Nadat wij ruim een kwartier geloopen hebben, staat de Indiaan eensklaps stil: "el tigre!" roept hij. Hij heeft het dier zien wegvluchten en wijst ons zijn spoor. Lejanne vuurt in die richting zijn geweer af, en wij vervolgen onzen marsch.
Een tocht van dien aart, schoon by deeze gelegenheid zeer noodzakelyk, moet altyd één der gevaarlykste zyn: men is dan bloot gesteld aan de aanvallen van eenen vyand, die in 't verborgen vuurt, en men kan niet meer dan eenmaal vuur geven; want de soldaten zyn te diep in het water ingezonken, om hun geweer op nieuw te kunnen laden, zonder het slot nat te maken.
"Bahorel," merkte Enjolras op, "gij hebt ongelijk. Ge hadt dit mandement stil moeten laten zitten, wij hebben er niets meê te maken, ge verspilt nutteloos uw toorn. Behoud uw voorraad. Men vuurt niet buiten de gelederen, evenmin met de ziel als met het geweer." "Ieder zijn zin, Enjolras," antwoordde Bahorel. "Dit bisschoppelijke proza stuit mij; ik wil eieren eten zonder dat men 't mij vergunt.
Woord Van De Dag