Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
Eet thans de heilige bloem: de goden van Eleuzis gunnen het u... Ik knielde in huiverende vroomheid neêr. Ook voelde ik, dat Davus knielde en dat de drie zwijnen zich vernietigden op den grond, voor zoo ver een zwijn zich op den grond in vroomheid vernietigen kan, want zij gromden altijd, hoe zachtjes ook.
Zij betreurde het slechts in zichzelve, dat een Protestantsche kerk zoo kaal en leeg was, en dat men er zoo slecht zong; zij had gaarne Katholiek willen zijn: hare ziel zou op een Ave Maria of een Gloria in Excelsis als op vleugelen van melodie omhoog zijn gestegen; zij zou bij de heilige transformatie in den mystieken glans van het altaar, gesidderd hebben van zaligheid en de wierrook zou haar met een geur van theatrale vroomheid hebben bezwijmeld.
Dit leven, deze menschelijkheid-van- vleesch-en-bloed, zij zijn des te meer opmerkelijk, omdat hier niet maar bloot 'n paar huichelachtige menschen zijn geheeld, máár: personificaties van het allerinnigste wezen der huichelarij en valsche vroomheid.
Hoort gij de stemme niet, die er u toe aanmaant, zoo dikwijls gij u, op de hofsteden uwer ouderen, in het schoon der natuur hebt verlustigd, en, de duinen opgestegen, de zee vóór u ziet, de zee, waaraan ons voorgeslacht alles verschuldigd was, zijne vrijheid, zijn' voorspoed, zijne vroomheid misschien, want niet te onregt zegt een oud spreekwoord: Wie wil leeren bidden, die vare ter zee!
En denk nu niet, dat de Heere Jezus dat alleen van een hoog enkele eischt, die, in vroomheid en godzaligheid bizonder ver voortgeschreden, allengs tot een heiliger levenstoon gekomen is. o, Neen, de Heere richt zich bij dat zeggen tot een iegelijk.
Na hem te hebben getrouwd, herstelt zij voor haar ooms alle schade en brengt ze weer in goeden doen. De lotgevallen van Rinaldo d'Asti werden met bewondering door de dames aangehoord en zijn vroomheid geprezen en God en San Giuliano door hen gedankt, dat zij bij zijn hoogsten nood hem hulp hadden verleend.
De leiding der amsterdamsche schepen was toevertrouwd aan Willem Barentsz, stuurman en burger van Amsterdam: een dier mannen, die als de typen mogen gelden onzer kloeke burgerij uit de zestiende eeuw: nederig, eenvoudig, werkzaam, onverschrokken, rustig op het doel afgaande, vol vertrouwen op de goede uitkomst der zaak, waaraan zij hun leven hadden gewijd; met innige vroomheid in het hart, met een helder hoofd, en de hand steeds gereed om met alle macht het werk te doen, dat te verrichten viel.
En ik in mijn hoekske gezeten, terwijl ik mijn oog liet weiden over de bonte rijen van mannen en vrouwen, van jongen en ouden, daar hoorde ik weer in 't gestoot van den wagen die droevige profetie: "Wat zult gij een huichlende vroomheid zien!" Maar neen in waarheid hier in den feesttrein zag ik ze niet.
Ook in den gewonen omgang brengt gij nog wel eens een vraag over het zielsleven te berde; zij spreken over zaken, over uitgaan, over een roman, dien ze lezen, en het weer. Geen twijfel dus, of als het op vroomheid aankomt, zijt ge, bij dezulken vergeleken, al vrij ver op den weg, en keert ge, wel voldaan over uzelven, uit hun gezelschap huiswaarts.
Het is opmerkelijk, dat dit romantisme der heiligheid zich te allen tijde veel meer vermeit in de fantastisch prikkelende uitersten van nederigheid en onthouding dan in de groote daden ter verheffing van godsdienstige cultuur. Men wordt niet heilig om zijn kerkelijk-sociale verdiensten, al zijn die nog zoo groot, maar om zijn wonderlijke vroomheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek