Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Hij heft machinaal zijn gewichten. Hij heeft mij gezien en groet mij. Hij pozeert nu voor zijn publiek, dat niet groot is: een paar voyou's, enkele trambeambten, een paar straatjongens. Wie onder het geëerde publiek wil zich meten met den Lion du Littoral? Wie onder het ge-ëerde publiek. ... Ik voel op mijn schouder een zwaar gewicht.
Ik moet voelen ik moet lijden laat dan genieten van eigen zelfbewustzijn, wie het vermag." "Maar om moeder's, om mijnentwil..." "Zou ik meer doen, dan voor mijzelve. Toch, gelukkig te schijnen, wanneer ik mij zoo wanhopig voel... O, wie kan dat verlangen?" Weer zwegen beiden.
Een andere man vond ze en bewaarde ze, en heeft ze me alleen afgegeven in ruil voor jouw brief...om zich te vergewisschen zooals hij zeide, dat ik niet zou gaan trouwen zonder de toestemming van mijn vader. "Sedert dat ik ze bij me draag in plaats van jouw brief, voel ik iets kouds aan mijn hart.
Je voelt je hier zeker koning in het land? vroeg Howard. Ach neen! antwoordde Théodore. Ik voel me hier meer boer dan koning. Maar keer je eens om; hier zie je dwars door den tuin heen, op ons paleis. Zij wendden zich en bleven staan, zoodat Otto en Eline hen weldra inhaalden.
Dit slijk a déteint sur moi, ik ben zelf ruw geworden; wat ik geweten heb, ben ik vergeten, ik kan geen Fransch meer spreken, ik voel dat ik laag en gemeen ben.
Daarom ook voel ik mij in de Nederlandsche literatuur het meest aangetrokken tot Van Looy, omdat niemand meer dan hij in onze moderne literatuur dat bereikt heeft: de verheerlijking van het leven en de goddelijkheid van den mensch te bewijzen in zijn woord.
Ik bewonder beide, en voel mij heel rijk met mijn nieuwen "vriend Friedrich Bhaer." Omdat ik niet veel geld had, en niet wist, wat hij graag zou hebben, gaf ik hem een paar kleinigheden, die ik hier en daar in zijn kamer neerzette, waar hij ze onverwachts zou vinden.
»Hou je mond, gek!« mompelde juffrouw Bumble. »Is 't dan niet natuurlijk, juffrouw Bumble?« wierp de armhuis-vader tegen. »Begrijp je niet, dat ik wat bijzonders voel ik, die hem in de Gemeente heb opgevoed als ik hem hier zie zitten tusschen zulke voorname dames en heeren. Ik heb altijd van die jongen gehouden, of hij mijn eigen mijn eigen grootvader was,« zei Mr.
Neen, neen, hij zoû me misschien zeggen, dat ik gek was, en dat ben ik niet. Of hij zoû me in een of ander gesticht willen hebben. Neen, ik wil geen dokter. Ik heb het anders heel goed, niet waar? Ik heb een lieven man en lieve kinderen. Ik heb nooit groot verdriet gehad. En toch voel ik me soms diep ongelukkig, radeloos ongelukkig! Het is altijd of ik naar iets toe wil en niet kan.
Ik weet het niet, ik weet het niet ... Ik ben ongelukkig, om dat gevoel in mijn hoofd. Ik kan het soms niet uithouden. Ik ben toch niet gek, niet waar? Ik voel me heusch niet of ik gek ben of gek zal worden! Maar het is soms alsof alles in me verlamd is, of ik niet denken kan. Alles drijft altijd door me heen! Het is een vreeslijk gevoel! Als je eens een dokter vroeg, ried Cecile aan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek