United States or Lebanon ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Dat is al een heel raar kleedingstuk," zeide hij. "En heel kostbaar," antwoordde de schilder. "Indertijd heeft een Turksch vizier het cadeau gegeven aan Horace Vernet, die het weer aan mij vermaakt heeft. Ik ben zijn leerling." "Bent u een leerling van Vernet?" vroeg Blancheron. "Ja, mijnheer, en daar ben ik trotsch op. Schande," mompelde hij in zichzelf, "ik verloochen mijn goden."
De ridder had het vizier van zijn helm open, om vrij adem te kunnen halen; evenwel was het benedenste gedeelte gesloten, zoodat men zijn trekken slechts gedeeltelijk onderscheiden kon.
De vizier liet zijn valk los en beval hem neer te schieten op een goudgevleugelden eend. De valk was echter niet eens in de gelegenheid den eend te zien, zoo snel vloog deze naar de wolken; wat de valk betrof, die streek op de takken van een pijnboom neer.
Als hij haar vraagt, waarom zij zich zoo blootstelt en alleen is achtergebleven, licht zij het vizier van haar helm op en antwoordt: »Ik ben niet alleen, ik heb nog vijftigduizend man bij mij en zal niet van hier gaan, voor ik de stad heb ingenomen.«
Hij regeerde in vrede en verstond de kunst, om het koninklijk gezag tegelijkertijd te doen respecteeren en bemind te maken. De onderdanen hadden in dien vizier, die trouw bleef aan den vorst, een goeden vader. Altamuc had onder zijn secretarissen een jongen man uit Cachemir, genaamd Zéangir, die zijn gunsteling was.
Daar hij in financiëele aangelegenheden uiterst bekwaam was, bestuurde de vizier de bezittingen van den staat met groote bekwaamheid, en daarbij gaf hij blijk van zeldzame energie in de onderdrukking van de rooverijen.
Echter herinnerde hij zich op hetzelfde oogenblik, dat de drie broeders-in-God elkaar trouw hadden gezworen en dat zij zich plechtig verbonden hadden elkaar ten alle tijde te helpen. Hij nam de teugels van Sharatz dus steviger in de handen, sloeg het vizier van zijn helm over zijn voorhoofd, trok woedend zijn zwaard uit de scheede en wierp een woesten, donkeren blik op Bogdan.
Daar heft Bertha van Arkel, nu Vrouwe van IJselstein, de hand ten teeken op, het touw valt en wordt snel verwijderd, de muziek, bestaande uit bazuinen, pauken, trommen en schalmeiën, valt schetterend in, en onder het geroep van Vianen! Vianen! aan de eene, Heusden! Heusden! aan de andere zijde storten de ruiters met gevelde glaviën en gesloten vizier, op elkander in.
Maar ook al dragen deze figuren een open vizier, toch zijn zij, juist door de harnasbekleeding, nog te anoniem, en ongeschikt tot het scheppen van een type.
Het luid trompetgeschal heeft strijders uitgedaagd, Beantwoord weêr door hen, dien d' eedle kamp behaagt. De daverende klank vervult de lucht en dreven; En 't ros gespoord, 't vizier gesloten, rukken ze aan Van d' open slagboom naar het midden van de baan, Met uitgestrekte lans, of helmwaarts opgeheven. Palamon en Arcite.