Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Zij was er echter te moê voor en ze zweeg en zuchtte van verlichting als Betsy ten laatste een ander thema ter tong nam, en zij leed stil om Vincent, die haar lief had en zoo kiesch was geweest. De dag van het diner was aangebroken.
Clare? vroeg zij, bijna weenend om zijne, door haar gedroomde, smart. Ja, antwoordde hij en nam het haar uit de hand. Het is heel goed gelukt! Zoo is hij.... zoo open en flink, met zoo iets levendigs en opgewekts.... Is hij bruin of blond! Donkerblond... zijn baard ook... een prettig gezicht hé? Een mooie kop... Maar Vincent... Wat? Vincent, heusch!... Denk er nog over...? Je bent nog zoo zwak.
Henk, die hem kende als zeer vergeetachtig in zulke kwijtingen, had echter niet willen weigeren en hem de gevraagde som ter hand gesteld, en Vincent leefde nu, terwijl het geld hem den eenen dag als water tusschen de vingers slipte, en hij den anderen, met een bijna bekrompen gierigheid, een dubbeltje poogde uit te winnen, in zijn doffe zwakte voort, terwijl de wissels uit Brussel zich wachten lieten.
Hij was onder jongelui weinig spraakzaam en amuzeerde zich met een stil genot, daar hij alleen voor dames de moeite nam al het schitterende schuim zijner conversatie te doen sprankelen. Vincent vroeg hem het een en ander omtrent zijn werkkring op Buitenlandsche Zaken, terwijl Etienne ernstige waarschuwingen aan Paul deed, die hem ongeloovig aankeek.
Ook den volgenden dag ontving zij hem niet; hoewel Henk er zeer bij haar op aandrong, schudde zij slechts langzaam heur hoofd: zij kon het niet doen, zij was ziek. Reijer? Dien had ze niet noodig. En zij bleef boven, terwijl hij beneden at met Betsy, Vincent en Henk en vroeg wegging. Dien avond bleef zij lang op haar divan liggen, starende in het donker.
Zijn woorden gaven haar den indruk, alsof hij veel van haar leven wist. Na haar vlucht uit het huis van Henk en Betsy, had zij Vincent geschreven; hij, St. Clare, wist dus zeker van die vlucht. En u heeft veel gereisd? vervolgde hij. O ja, met oom en tante. Heel veel. U denkt nu ook veel te reizen, hoor ik? Van den winter tot in Rusland toe. Beiden zwegen zij een pooze.
Tot Villo do Bispo houdt intusschen de plantengroei aan, en de cultures volgen elkaar op. Daar eindigt plotseling de weg, en kleine ezeltjes, met wonderlijk hooge zadels zijn de eenige vervoermiddelen. Villo do Bispo ligt op de punt van een driehoek, omvattend het Sagres-schiereiland en waarvan de basis gevormd wordt door een lijn, die de punt van Sagres met kaap Sint Vincent verbindt.
Otto was een van de weinigen, die Vincent niet vermocht tot zich te trekken; bijna ieder gevoelde in zijn omgang wel iets, dat terugstiet, maar dat tevens later zeer aantrok; iets als een zoet vergift, waarmede men eerst bekend moest zijn, als een bedwelming van opium.
Na het middagmaal, inderhaast gebruikt, toen de dokter uit de buurt reeds vertrokken was, liet Betsy toch Dirk met den coupé naar dokter Reijer rijden, en zoodra deze kwam, ging zij met hem naar Vincent, dien men te bed had gelegd.
Ik weet het niet, antwoordde zij droog. Henk steeg verder de trap op en trad Eline's boudoir in. Hij vond er niemand, daar Vincent, moede van zijn eersten toer, zich reeds in zijn slaapkamer had teruggetrokken, onbewust van den storm, die beneden gewoed had. En Henk klopte aan de tusschendeur. Eline! riep hij. Er klonk geen antwoord en hij draaide kalm den knop om.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek