Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
»Ik mag op geen ambacht gaan, anders ware ik leerling bij een verver geworden, dat.... leek er toch naar.... ik zou mij dan wel in stilte op het schilderen hebben toegelegd, maar moeder wil mij thuis houden in hare negotie, daar heb ik geen zin in, dat's allemaal maar liegen en bedriegen en de lui afzetten, anders niet!
Ja, daar zijn oogenblikken dat 't heelal, Als 't doek in kuip van onbedreven verver, Tot een handbreed ineenkrimpt, mooglijk is 't Nu zulk een uur! Goed, laat het zoo'n uur zijn! Laat dit gering vertrek het hoog tooneel zijn, Waar koon'ngen sterven en ons schamel leven De inzet wordt waarom God speelt... Ik weet zelf niet Waarom 'k zoo spreek. De rit heeft me uitgeput.
"Gij, Moab, ge zult u moeten verschuilen in de cypressen als de trekvogels, als de springmuizen in de holen. Lichter dan notenschalen zullen de poorten der sterkten verbrijzeld worden, de muren zullen instorten, de steden in vlammen opgaan, en de geeselroede van den Eeuwige zal niet ophouden. Als de wol in de kuip van den verver, zoo zal Hij uwe ledematen spoelen in uw bloed.
"Je kunt zien dat het bloed geweest is!" "Kan de verver niet een pot verf hebben laten vallen?" "Nee Hen, nee!... 't Is bloed! O God, Hen, ik ga nooit slapen in die alkoof!" "Wees toch verstandig! Hoe kun je zoo kinderachtig zijn! Probeer eerst of het er niet uit te boenen is." "Dat durf ik niet." "Geef mij dan een emmer met water."
Ik had zeker nooit kunnen denken, dat in het kleine hôtelletje Tripoli-Italia ook Stella d'Oriente genaamd hôtelletje, dat ik bijna iederen dag passeer, op een geheimzinnigen dag een verver, die zijn vaderland wilde wreken op de roovers van diens kunstschatten, de Gioconda terug zoû brengen!
Ik besluit die met u te doen opmerken, hoe die Schouwburg, die gedeeltelijk zijn ontstaan te danken had aan eene Vlaamsche Kamer, naar Amsterdam overgekomen, weder te gronde ging ten gevolge, althans bij gelegenheid, der overkomst van Vlaamsche operisten. Samenspraak tusschen Den Verhaler, een verver Haarlemmerdijkers. Schele gijs, een tapper Zwarte Sander, een Oostindie-vaarder Kattenburgers.
Al de bewerkingen welke de wol moet ondergaan, van de schaapherder tot de wever, van de verver tot de vreemde koopman, die uit verre landen het Vlaams laken tegen goud kwam verruilen, waren op de wanden in de gedaanten van zwierige engeltjes afgebeeld. Enige eiken tafels en vele zware zetels stonden op de arduinen vloer der zaal.
Maar op een goeden dag begonnen er mooie dingen gemaakt te worden, mooie tinten verschenen uit de handen van den verver, mooie patronen uit de scheppende verbeelding der kunstenaars, en de aanwending van het schoone voorwerp in zijn waarde en levensbelangrijkheid nam een aanvang. Het groote publiek was in hooge mate gebelgd. De menschen maakten zich kwaad. Zij zeiden onwijze dingen.
Hij bekeek dat alles onder een misnoegd hoofdschudden, sloeg daarna de portefeuille weer toe, legde de hand op den schouder van den knaap, zag hem ernstig meewarig in de oogen, en zei toen: »Wil je een goeden raad van mij aannemen, Piet! zoo vermors niet langer je tijd met zulk gekrabbel, en word verver! dat is beter dan kladschilder." Met dezen coup de massue zond hij hem weg.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek