Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
Dit is geen vriendschap, en dit past geen maagd; Heel onze kunne laakt u zooals ik, Schoon ik alleen deez' krenking ondervind. HERMIA. Ik sta verbaasd van uw verstoorde taal, Ik hoon u niet; maar gij hoont, schijnt het, mij. HELENA. Dreeft gij Lysander niet, dat hij mij hoon', Mij volg', mijn oogen roeme en mijn gelaat?
Hooge vijgeboomen en eenige »bars," die onder de reuzen der Indische flora geteld worden, teekenden zich zwart tegen den met sterren bezaaiden hemel af. Geen windje verstoorde de kalmte van den dampkring, geen blaadje bewoog zich, niet het minste geluid deed zich hooren, of het moest het zacht geruisch zijn van een bergstroom, die eenige honderden schreden verder in een diepe kloof vloeide.
Deze wreedheid, waarmede hij de wereld verstoorde, die zij zich gebouwd had om haar moeielijk leven te kunnen dragen, deze onbillijkheid, waarmede hij haar van onoprechtheid en onnatuurlijkheid beschuldigde, had haar opgewonden. "Het doet mij leed, dat slechts het ruwe en materieele u begrijpelijk en natuurlijk voorkomt," had zij geantwoord en was toen de kamer uitgegaan.
Zij zag alleen, dat hij rustig was en zich achteraf hield, en dat beviel haar in hem. Hij verstoorde haar diepe verslagenheid van geest niet door te onpas gesprekken te beginnen. Zij kreeg voor 't eerst aanleiding om op hem te letten en nog gunstiger over hem te gaan denken door eene opmerking, die Elinor op zekeren dag toevallig maakte over het verschil tusschen hem en zijn zuster.
Norsch en koel vonkten die donkere oogen mij tegen; de vleugels van den fraaien neus spanden zich, als van toorn; de frissche lippen presten zich dreigend samen.... Vanwaar, dacht ik bij den derden zijstap, vanwaar deze verstoorde uitdrukking op dit eêl gelaat?... Toen schoot mij plotseling te binnen: o Hemel! als zij eens meende dat gij 't er om deedt, dat ge een vlegel waart, die haar den pas wou afsnijden om haar te beleedigen!... Mijn blos werd scharlaken.
Zijn leven was zijn goudtresoor, Zijn wellust snoodverkregen schatten. Nog nauw bemerkt hij 't vuur der min, Dat Edward in het harte gloorde, Als plotseling zijn dwangbevel Des jonglings vreugdedroom verstoorde. Vaak blijft hij, 's vaders oog ontvlucht, In 't overhangend groen der blaâren, Op 't dierbaar meisjen van zijn hart Met tranen in zijne oogen staren.
Mevrouw in 'n hoek, den zakdoek om 'r hoofd voor de griezelige beesten jammer dat ze geen rok had! probeerde te slapen, schrikte telkens wakker, als 'n vleermuis neerstreek. Amélie, languit, de oogen geopend, keek naar de sterren, had moeite niet te neuriën. Pa's gesnurk verstoorde de idylle. "Slaap u, ma-lief?" vroeg ze ongerust over ma's lastige houding. "Natuurlijk niet," snauwde ma.
Van Ampsin tot Flemalles was het aan alle kanten een woud van schoorsteenen; roode vlammen stegen opwaarts uit de breede openingen der pletterijen en gieterijen; het nimmer poozend geraas van den arbeid in de ijzerfabrieken verstoorde de stilte van de weinige rustieke landschappen, als oasen verloren te midden van deze woestijn van vuur en smook en roet.
Men vindt daar geen met grint bedekte paden, geen schaduwrijke boomen, behalve de groote linde op een vergeten graf. De steenen muur sluit zich hoog en afwijzend om 't armoedige veldje. Armelijk en troosteloos is het kerkhof, leelijk als 't gezicht van een gierigaard, geteisterd door de weeklachten van hem, wiens levensgeluk hij verstoorde.
Geen gehuil verstoorde de stilte in het diepst van het woud. Groote, versche in den bodem achtergelaten indrukselen evenwel, waren het bewijs dat de roofdieren het woud van Tarryani niet verlaten hadden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek