United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik moet bekennen, dat we niet zonder moeite een glimlach konden weerhouden, dien zijn toon en zijn gebaren ons ontlokten. »Dus, mijnheer," vroeg Banks hem, »is uw kamp in dit gedeelte van Tarryani gevestigd?"

Geen gehuil verstoorde de stilte in het diepst van het woud. Groote, versche in den bodem achtergelaten indrukselen evenwel, waren het bewijs dat de roofdieren het woud van Tarryani niet verlaten hadden.

»Wees gerust, kapitein," antwoordde Fox. »'t Wild zal zich niet te beklagen hebben!" Deze dag zou dus gewijd zijn aan de verkenning van het bosch van Tarryani, dat het onderste gedeelte van de Himalayaketen onder ons sanitarium, bedekt.

»Vandaag al," antwoordde kapitein Hod. »We zullen beginnen met het terrein te verkennen, en de onderste streek gaan doorzoeken tot de bosschen van Tarryani. Als de tijgers die streek maar niet verlaten hebben!" »Waarom zou je dat denken?..." »En, mijn slechte veine?" »Slechte veine!... in de Himalaya!..." antwoordde de ingenieur. »Is dat mogelijk!" »Nu, we zullen zien!

Inderdaad strekt zich aan den voet van de eerste helling der keten een onderste streek uit, die de Hindoes den gordel van Tarryani noemen. Het is een uitgestrekte, afhellende vlakte, zeven

Intusschen liep deze zoo geheel onverwachte persoon op kapitein Hod toe, wiens karabijn hem steeds bleef bedreigen, en zeide op een vrij verwaanden toon, gepaard met een sprekend gebaar: »Wees zoo goed, mijnheer, en wend uw wapen af. Ge hebt met geen tijger van Tarryani te doen!" Kapitein Hod bracht na eenige aarzeling zijn karabijn in een minder gevaarlijke positie.

En de reden waarom Matthias van Guitt zich thans in Tarryani ophield, was dat een belangrijke bestelling van wilde dieren voor Europa hem daar gebracht had. Inderdaad was zijn kamp niet meer dan twee mijlen van den val verwijderd, waaruit wij hem pas verlost hadden. Maar hoe kwam toch de leverancier in den val?

Dat zou vernederend zijn voor de wilde dieren van Tarryani!" »Dat is dus afgesproken!" antwoordde de ingenieur. »En nu, Fox," hernam de kapitein, zich tot zijn oppasser richtende, »geen vergissingen, dezen keer! We zijn in het land der tijgers! Vier Enfield-karabijnen voor den kolonel, Banks, Maucler en mij, twee geweren met ontplofbare kogels voor jou en Goûmi."