Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 november 2025
Den dag van den 16den Juni had het luchtschip slechts eene matige snelheid ontwikkeld. Het scheen over de oppervlakte van die zoo kalme zee, die als met zonlicht doortrokken was, en waarboven het zich nauwelijks honderd voeten verhief, te scheren.
Een van hen, Boudewijn met den IJzeren Arm, verwierf in 863 de hand eener dochter van Karel den Kale, die het gebied van zijn schoonzoon vergrootte en tot een graafschap verhief.
Zij was in werkelijkheid een onwetende, bedorven, maar aanvallige en zachte jonge vrouw; haar uiterlijk optreden was geheel aan dat van Sappho gelijk; even als deze, volgden ook haar, als vastgebonden, twee aanbidders, een jonge en een oude, maar in haar houding was iets, dat haar boven haar omgeving verhief; zij had den glans van een echten diamant, te midden van slechte Boheemsche steenen.
Des middags verhief zich een scherpe wind, waarvan de gloeiende adem onze aderen scheen uit te drogen, terwijl het bittere stof zich in het slijmvlies van neus en mond vastzette en de kwelling van den dorst nog tienvoudig verergerde.
Terwijl zij zich nu in de beste luim op de terugreis bevonden en de oom een lied uit zijn jeugd floot, hoorden zij eensklaps een eigenaardig geluid in de nabijheid; zij keken om zich heen, en nu verhief zich in de hoogte op de helling der rots het sneeuwdek, het bewoog zich in golven als een stuk linnen, wanneer de wind daaronder speelt.
"en vreemde kreet." "Zie, wij gaan voort!" "Het anker is losgeraakt." "Wel neen! het zit altijd vast," zeide Joe, die het touw naar zich toehaalde. "De rots loopt." Eene groote beweging had plaats in het gras, en weldra verhief zich eene langwerpige gedaante daarboven. "Eene slang!" zeide Joe. "Eene slang!" riep Kennedy uit, den haan zijner karabijn overhalende.
Plotseling verhief hij zijne stem met zooveel kracht, dat wij hem allen te gelijk om hulp hoorden roepen. »Help! Help! Moord! Moord!» gilde hij. »En brand!» voegde de schoenmaker er bij. »Wacht maar, mijn jongen, wij zullen den brand wel blusschen. Een, twee hoepla!» Flap! Daar sloeg de kaar om en ging te water. Och, och, wat lachte die schoenmaker.
De wind verhief zich in steeds sterker wordende vlagen, en dreef de orkaan op zijn witgepluimde wolkekoets steeds nader en nader.
Dadelijk richtte de man zich op, verhief het hoofd, boog zich voorover, keek scherp rechts en links, om te ontwaren, wie of wat het gerucht kon veroorzaakt hebben, dat gedurende zijne dommeligheid zijn oor getroffen had. Hij ontwaarde voorzeker iets verdachts, want hij greep zijn geweer, maakte dat vaardig en bracht het aan den schouder...
Het was zoo oud, dat hij 't niet de moeite waard vond het bij zich te steken, maar het wegschopte. Maar toen hij weer overeind kwam, was hij stom van verbazing, want op twee stappen afstands verhief zich een hooge donkere muur met een groote poort, waar een hooge toren op stond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek