Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
De Platonische, reine, onzinnelijke liefde, waarmee romantische zielen zoo gaarne dwepen, is geïdealiseerde zinnelijkheid, die de natuur aan enkele bevoorrechte wezens voor korten tijd vergunt, maar zij wil niet en duldt niet, dat die liefde van blijvenden aard zij. Voor het natuurlijk doel der liefde is die phase eigenlijk tijdverlies.
Maar het nieuwe lid bleek tegen den storm opgewassen; hij stond op, maakte een sierlijke buiging en begon op de innemendste wijze: "Mijnheer de president en dames ik vraag excuus, heeren vergunt mij mezelf aan u voor te stellen als Sam Weller, de zeer nederige dienaar der club." "Goed zoo, goed zoo!" riep Jo en stampte met den steel van de oude beddepan, waarop zij steunde.
Zoodat ik maar droefgeestig naar huis ging, waar mijne vrouw mij troostte voor mijne vage melancholie met warme thee en warm houtvuur... En ik zag, zonder Jan, de schilders en ik woonde, zonder Jan, de lezing bij in het van opgewondenheid trillende Teatro Verdi en als ge het mij vergunt, zal ik er u spoedig van vertellen...
Langs den voet dezer cyclopische wallen loopt een smal voetpad, dat door de wortels der boomen wordt bijeengehouden, en dat u vergunt van nabij die zonder cement, regelmatig op elkander gestapelde steenklompen te beschouwen: sommige blokken zijn drie el hoog en zes el lang.
"Stil!" viel hem Ulrica met een gestrengen blik in de rede: "gij zijt weder opweg om dat woord te breken." "Welnu!" hervatte hij: "die dwaze liefde daargelaten, geeft mij de naam van broeder, dien gij mij vergunt te behouden, dan geen recht om in het geluk mijner zuster het teederst belang te stellen?
We zullen aan die moeder van jou maar vragen naar bed te gaan. Ja, we zullen aan die moeder van jou maar vragen naar bed te gaan. Zij stonden, bescheiden, op, naderden. Domina.... Domina.... Wat is er, jongens? Vergunt de domina, dat wij ons.... Ja, dat wij ons terug trekken, domina.... Zij mochten zich terug trekken. Twee mooie Tarbotjes misschien, hoorden zij Crispinus nog zeggen.
Overwicht van gulde schijven Die 't ter wereld al bedrijven, Meer als noodelycke Munt Heeft sijn ster hem niet vergunt; Weinigh maeyen, weinigh ploegen, Klein besitt in groot genoegen, En dat middelmaetigh veel, Zijn gevallen tot sijn deel. Maar sijn nieuwe Min-gedachten, Heele dagen, halve nachten, Zijn sijn schatten in 't gemoed, Daer hy ryck af heeten moet.
Zeg er, wat ik u bidden mag, niets meer van." "Men vindt niet dikwijls zooveel bescheidenheid met zooveel moed gepaard, en als ge 't mij vergunt te zeggen, met zooveel schoonheid," hernam Lady Honoria vriendelijk. "Welnu, ik zal doen zooals gij wenscht, maar ik waarschuw u dat de Faam u wel vinden zal.
Scharten een antisemiet! Medestanders en vrienden, gij, die hem verontwaardigd dus noemde, vergunt mij dat ik u thans klaarder inzicht schenk. Overweegt eens allereerst dit: W
De inrichting lijdt dus niet aan bovenmatige pracht; maar toch zijn wij hier op ons gemak; de hooge ligging van de kamer beveiligt ons tegen de vochtige ongezonde uitwasemingen van den grond en vergunt ons de zuivere, frissche berglucht in te ademen, die door den oostenwind wordt aangevoerd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek