Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
"Ik oordeel over mijn medemenschen alleen dan, wanneer ik hen heb leeren kennen." "Nu, vergun ons dan, dat wij u de gelegenheid daartoe geven." De twee waren afgestegen, en namen plaats bij het vuur. Zij hadden stellig honger, want zij wierpen vrij verlangende blikken naar het gebraden vleesch.
Uw vader deelt me mede, dat hij u dringend verzocht heeft naar huis te komen, en als soms mijn oordeel eenig gewicht in de schaal kan leggen, vergun mij dan u de inwilliging van dat verzoek ten sterkste aan te raden. Als gij niet spoedig terugkeert, zult gij nog tot een bedelaar gemaakt worden, want 't is niet te zeggen wat al schulden uw vader zich in zijn krankzinnigheid op den hals kan halen.
Laat mij ook om verschooning bidden, dat ik in mijne moedertaal tot u spreek, en u tevens verzoeken mij daarin te antwoorden, als gij er zoo veel van verstaat; zoo niet, ken ik Normandisch genoeg, om uw gesprek te volgen." "Geloften," hernam de Abt, "moeten ongeschonden blijven, waardige Franklin, of vergun mij liever te zeggen, waardige Thane, ofschoon deze titel verouderd is.
En zich vervolgens wendende tot hen, die hem vergezelden, zeide hij: "Mijne Heeren! zie daar een van mijne oude makkers: wij zijn te zamen scheepsjongens op hetzelfde schip geweest: het geluk heeft mij gediend, en hem den rug toegedraaid; ik acht 'er hem niet te minder om, vergun, dat ik mij een oogenblik met hem onderhoude."
"Hij is springlevend," antwoordde Pieter. "Maar vergun mij, dat ik Uwer Hoogheid iets vrage. Ik heb onder het gevolg Uwer Hoogheid tevergeefs naar mijn broeder Karel gezocht. Hij is toch niet ziek, of uit uwen dienst?" Het gelaat van den Prins betrok; het waren treurige herinneringen, welke Pieter bij hem te voorschijn riep. "Hij is niet meer in mijn dienst, Pieter," gaf hij ten antwoord.
"Vergeef mij niet slechts schijnbaar, maar inderdaad, dat gij mij aangetroffen hebt in zulk een slecht gezelschap, en vergun mij, morgenochtend vroeg mijn doodgeschoten broeder te begraven, dan zal die ten minste niet in het water overgaan tot ontbinding en verslonden worden door de visschen." "Die twee verzoeken beschouw ik als een bewijs, dat ik mij niet in u vergist heb. Ze zijn u toegestaan.
Verburg zelf scheen zich deze uiting van zijn leedgevoel te schamen; hij wendde het gelaat af, als wilde hij opstaan om te ontkomen aan het oog dat in het zijne wilde lezen. »Wat verlangt gij, mijnheer Verburg?" vroeg Brownie goelijk. »Ach! eigenlijk.... niets.... ik.... ik wilde schellen en vragen of Mietje ook wat dessert heeft." »Vergun mij u dien dienst te bewijzen."
70 En nadat ik mij tot het verder zien had begeven, zag ik menschen aan den oever van eenen grooten stroom, waarom ik zeide: "Meester, nu vergun mij 73 dat ik wete welke ze zijn, en welke inzetting ze zoo bereid tot oversteken doet schijnen, naar ik het kan onderscheiden bij het flauwe licht."
»Dat is mijne meening ook," antwoordde de kolonel. »Het bestuur van Jacksonville heeft gemeend goed te handelen met te bevelen zooals geschied is." »Dat is mogelijk, maar...." »Is men nu voornemens mij als voorzitter van dat bestuur te vervolgen, en wil men de verantwoordelijkheid zijner daden op mij doen neerkomen?" »Ja, op u, Texar!" »Dat is niet billijk. Vergun mij dat ik dat openlijk betuig."
Verkondigt plechtig onze waardigheid. Titus, vergun mij, deze maagd is mijn. TITUS. Wat, is dit inderdaad u ernst, mijn prins? BASSIANUS. Ja, eed'le Titus; vast ben ik besloten, Mijn aanspraak en mijn recht met kracht te staven. MARCUS. Het suum cuique geldt in Rome als recht; De prins neemt niets, dan wat naar recht het zijne is. LUCIUS. En wil en zal dit, zoolang Lucius leeft.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek