Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 21 november 2025


"Het is precies zijn schrift," stamelde Meta, terwijl ze het vergeleek met het briefje, dat ze nog in de hand hield. "O, Meta, je hebt er toch niet op geantwoord?" riep mevrouw March verschrikt uit. "Ja, dat heb ik wel," en diep beschaamd verborg Meta haar gezicht weer. "Dat is een gek geval! O, laat me toch dien ellendigen jongen hier halen, om alles uit te leggen en zijn portie te krijgen!

Maar spreken jullie niet meer over mij, o, toe, spreek dan ook niet meer over mij! Hij vouwde zijne handen en smeekte het hun, een angst op zijn gelaat. Zij zagen hem allen aan, maar hij verborg zijn gezicht in den schoot van Quarts als was hij doodsbang voor iets ...

Door de geschiedenis te lezen en ze vooral in de officiëele stukken en stoffelijke voorwerpen te bestudeeren, zag Marius nu allengs den sluier scheuren, die Napoleon voor zijn oogen verborg. Hij zag toen iets grootsch, en vermoedde dat hij zich tot nog toe zoowel omtrent Bonaparte als al het overige bedrogen had.

"Ja, niet waar?" zeide zij, terwijl zij haar gezicht in de rozen verborg. "Maar waar is hij?" zeide oom Frans, terwijl hij door de openstaande deur de zitkamer inkeek. "Hij werd boos en ging weg," antwoordde Kaja. En met een lichten glimlach bukte zij, om den lauwerkrans op te rapen, dien hij op den grond geworpen had. "Peter kan zoo slecht kritiek verdragen," voegde zij er vergoelijkend bij.

Ik verborg hem slechts ééne zaak, ik sprak hem niet van Scipio; ik gaf mijzelf de eer van de ontdekking van Catalina, want men geeft zichzelf graag van alles de eer bij groote heeren. De minister maakte mij zijn compliment en zei op schertsenden toon: "Het verheugt mij waarlijk, mijnheer Gil Blas, dat ge bij al uw andere talenten ook nog dat bezit, om schoonheden te ontdekken.

Na een oogenblik schoof hij zijn bord weg, verborg het gelaat in de handen. Hij voelde, dat hij recht had te weten. En was het zooals hij vreesde, dan had men hem het al vroeger moeten zeggen. Bezwaard met vrees, keek zijne moeder hem aan. Woorden vielen werktuigelijk van haar lippen. In haar vingers wrong zij zenuwachtig een gescheurde kanten zakdoek.

Op het laatst kon zij het niet langer uithouden en vertelde alles aan oom Frans. Een avond sprak zij er hem over, terwijl zij samen wandelden. Zij had haar arm in den zijnen gestoken, terwijl hij de parapluie voor haar ophield tegen de korte, hevige buien, die af en toe op eens neervielen. Zij verborg hem niets.

Althans hij verborg zijn welwillend medelijden met den beschuldigde niet. Reeds meer dan eens had hij hem getroost en aangemoedigd, door hem te doen begrijpen dat zulk streng onderzoek hem niet mocht verschrikken, en hij, indien hij onplichtig was, niets had te vreezen dan deze pijnlijke vormen, volstrekt noodig om in zijn eigen belang de waarheid onbetwistbaar te doen uitschijnen.

"O meester, spreek nu maar niet tegen mij," zeide de vrouw op een toon zoo vol zielesmart, dat de handelaar begreep, dat er in dit geval iets was waarvoor zijn troost te kort schoot. Hij stond op, en de vrouw keerde zich om en verborg haar gezicht in haren omslagdoek. De handelaar wandelde eene poos op en neer, en bleef nu en dan staan om naar haar te kijken.

Daar Kanshiro een aantal bedevaartgangers in de nabijheid zag, keek hij niet in den zak, maar verborg dien zorgvuldig in den grooten zak, die een geringe hoeveelheid kleeren en voedsel bevatte. Toen Kanshiro ten slotte onder een pijnboom ging rusten, haalde hij den zak met geld te voorschijn en keek er in. Helaas!

Woord Van De Dag

bijeengeplaatst

Anderen Op Zoek