Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Wat denkt u er van? vroeg hij. Ze zag op, hare witte vingers trilden in de tulle van haar schoot. Zij poogde vaag te glimlachen. U gaat te ver, geloof ik! stamelde zij. U vind, dat ik dweep? Zij had iets als ja willen zeggen, zij kon niet. Neen, antwoordde zij. Dat niet ... Ik verveel u...? Zij zag hem aan, diep in zijne oogen. Zij knikte van neen.
Ge zit een heelen tijd te gissen, en eindigt met een vaag vermoeden dat niet alleen gìj het niet begrijpt, maar dat de schrijver zelf dit evenmin doet. Maar zonder gekheid, verscheidene van deze mannen der wetenschap begrijpen hun eigen schrifturen heel goed: het is eenvoudig een gebrek aan duidelijk uitdrukken dat deze hinderpaal tusschen hen en ons opwerpt.
"De gelukkige familie" noemden de menschen uit het dorp hen en zij hadden, als zij hen ontmoetten, een vaag gevoel, iets wonderlijks gezien te hebben. En voor "de gelukkige familie" was iedere nieuwe dag, dien zij beleefden, een nieuwe vreugde. Zij wisten niet, waar de dagen en weken bleven al wat zij wisten, toen de laatste dag aanbrak, was, dat het leven heerlijk was geweest.
Toen keek Paul vóór zich, vaag voelend wat hij gedaan had.... Hij ging niet meer zitten, begreep wel dat hij nu weg moest, wachtte toch nog tot Jan vlak naast hem stond, fluistrend hem toebeet: "Wat mankeert je, zeg?... Je bent dronken.... Ga gauw weg!... Zal ik je brengen?... Zeg!..." Paul gaf hem geen antwoord, duwde hem achteruit, vrij ruw, ging langs hem, wankelde werkelijk even.... Hij had twee of drie glazen wijn gedronken, den heelen avond....
Toen hij deze inlichting gegeven had, keek de man hem strak aan en ofschoon hij zijn oogen niet afwendde, werd zijn blik langzamerhand vaag en afgetrokken en scheen hij in nadenken te verzinken.
Maar wees verzekerd, dat als jij op je stoel bleef, die passieve handeling niet het gevolg zou zijn van je wil maar wel van allerlei kleine oorzaakjes, die je natuurlijk meestal alle zou zijn vergeten of niet zou inzien. Zij dacht vaag glimlachend na en knikte langzaam. Het is curieus, maar ik geloof toch wel, dat je gelijk zou kunnen hebben; ik voel wel zoo iets, dat het waar kan zijn.
Bovendien beschijnen zij de vaak prozaïsche en ietwat gekunstelde achttiend'eeuwsche atmosfeer, waarin Wilhelm ademt, met een vaag licht, dat zweemt uit een nauwelijks vermoede wereld. En wij vragen ons af, waarom de schrijver zijn phantastischen held niet in deze andere wereld deed leven, die toch beter bij hem past?
Het zwakke schijnsel verlichtte vaag de triestige naaktheid van den kelder met de barre, witgekalkte muren, die bij plaatsen glinsterden en sijpelden van ziltig vocht. Om een klein, withouten tafeltje zaten zij met hun drieën en aten lusteloos dunne plakjes ham op brood. De generaal gebruikte daarbij een glas wijn. Op het petroleumkomfoortje stond het waterketelje te zingen.
Hoor! zeide Cecile, opschrikkend. Wat is dat? Wat? vroeg hij. Wat daar gespeeld wordt? Rubinstein, geloof ik! sprak hij. Rubinstein...? herhaalde zij vaag. Ja ... En zij smolt weg in de weelde der herinnering van ... wat? Nog éens, zoo, langs die zelfde paden had zij gewandeld, langs zulke jasmijnen, nog eens, heel lang, zoo lang geleden, gewandeld met hem, hem ... Waarom?
't Is een gelaat zijn glimlach wenkt er brandt Azuren vuur in zijn goudlokken. Zie! Nog een en nog een! Luister! zij gaan spreken! Naar omlaag, naar omlaag, Daal, daal! Door de schaduw vaag Van den slaap, en de dampen Waar de Dood en het Leven kampen; Door den slagboom van 't zijnd' En het waas van wat schijnt, Naar de treden van troon in den versten zaal, Daal, daal!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek