Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Ik heb drie van Bowrings balladen in dit boek overgenomen, om den lezers ook een getrouwere weergave van het oorspronkelijke vers te bieden dan mogelijk is in proza.
Hij sprak door die toetsen; hij goot zijn ziel uit in die toonen, en waar de inhoud van het vers het meebracht, kon zijn voorspel zoo roerend en aangrijpend zijn, dat men tusschen de toonen door het klagen en het lijden, het snikken en het worstelen van een arm menschenhart meende te hooren.
Welnu, zoo mogelijk nog ontheatraler is de mensch voor de opvatting die in alles het Eene ziet; voor den blik van den jongen Goethe, die voordat hij wist wat hij deed, in zoo menig eenvoudig vers de "doode natuur" met zijn eigen klachten en vreugden had doordrongen, zoodat het buiten-hem-zijnde uitstraalde 't licht van zijn gemoed.
Laat ze maar, zei Sneeuw gelaten. D'r komt altijd herrie in redacties, dat's 'n gewoon natuurverschijnsel. Nou, ik schrijf op, vertelde de secretaris. Brok roman. Hoeveel kolom? Ik denk.... vijf of zes. Maar eerst 't motto. Ik heb 'n prachtig motto: 'n vers van Plasschaert: Eva. Wie brak de vrucht? De nacht was vol-omloofd van weeningen.
Het hoofd des gezins betreedt zijne woning niet dan met zekeren eerbied: hij staat even op den drempel stil, neemt zijne muts af, maakt het teeken des kruises, en herhaalt bij zich zelf een vers der gewijde liturgie. Het kruis, bij het toedienen van den heiligen doop ontvangen, en dat de Rus tot aan zijn dood blijft dragen, is het teeken en zinnebeeld van zijne volharding in het geloof.
Doch alleen de mogelijkheid is toe te geven, alle gronden om deze gissing waarschijnlijk te maken ontbreken . Zeker is het jammer, dat het borstbeeld en de gravure de schoonheid van het te Mainz gevonden afgietsel niet bezitten, en er niet volkomen op gelijken; doch men moet het zich getroosten, de wezenstrekken van Shakespeare niet naar wensch te kennen, en neme hiertoe de woorden ter harte, waarmede Ben Jonson zijn tienregelig vers op de gravure besluit, dat zijn geest niet af te beelden was en dat men dus liever niet op zijn portret moet turen, maar in zijn boek moet lezen.
Hij vergelijkt met dit vers drie teksten: het arabisch, dat zegt: "de winden Gods bliezen;" Flavius Josephus, die zegt: "Een wind van boven viel op de aarde;" en eindelijk de Chaldeeuwsche overzetting van Onkelos, die zegt: "Een wind, die van God kwam, blies over de wateren."
Dit vers is saamgedicht door Klaasje van der Gracht van den katechiseermeester, boven den pottenwinkel, in de Peperstraat, oud dertien jaar, en ongevaccineerd ter eere der predestinatie, waar de vliegende theeketel uithangt." Verheven! Als z'n vader hem dááraan niet geholpen heeft, is het verbazend!
Op de diaconie-school was een kweekeling die ook verzen maakte ... en wat is er van gekomen? Hy is naar de Oost, moeder ... en hy is me nog de helft schuldig in een kruik inkt. Zieje, moeder, dat komt er van. Ieder moet op z'n zaken passen. Zoo'n vers ... dat is goed en wel voor een jongetje als Wouter ... maar als men zelf onderwyzer is... En meester Pennewip dan? vroeg jufvrouw Laps.
»Wat is dat best gegaan, hé?» vervolgde Bob, die het vers in eene enveloppe deed en deze dichtplakte. »Dichten schijnt me toch niet erg moeilijk toe. Me dunkt, als we het wat meer deden, zouden we het spoedig tot eene groote hoogte brengen. Ik vind dit gedicht althans uitmuntend geslaagd. En jelui?» Nu, wij waren dat volkomen met hem eens.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek