United States or Bermuda ? Vote for the TOP Country of the Week !
De vrienden, die te zijnent het oude jaar zijne uitvaart hadden helpen vieren, waren zooeven vertrokken machtig joviaal.
Zooals de bark, na wel ontladen vracht, Met kostb're lading weêrkeert tot de baai, Waar ze in den aanvang 't anker heeft gelicht, Komt Andronicus, met laurier gekroond, Het vaderland weer groeten met zijn tranen, Met vreugdetranen om zijn wederkomst. Gij, groote schutsheer van dit kapitool, Blik gunstig op deez' plechtige uitvaart neer!
Waren sommige hoofdstukken van dit boek niet uitermate geschikt, om in synagogen en be-kruiste kerken van den kansel te worden gelezen of, na het gebed in den gemeenteraad of, bij de uitvaart van 'n armen, in zorgen gestikten jood? Moeten we
Men spande alle krachten in, om de groote leegte aan te vullen, door zijn dood veroorzaakt, en elk lid der familie kreeg zijn scherp afgebakende taak te volvoeren. Eenige dagen na de begrafenis, toen de grootste drukte was afgeloopen en slechts de herinnering aan zijn plechtige uitvaart den nijd der kwaadwilligen kon opwekken, had in Balianâ een ongepaste betooging plaats.
Alleen zij er nog dit tot naricht voor den lezer bijgevoegd, dat hij, zich naar Haarlem metterwoon begeven hebbende, aldaar een paar jaren later overleed. Bij zijne uitvaart werd het praatje, waar Joost Buick op gedoeld had, levendiger dan ooit, en verspreidde zich het gerucht, dat de Duivel zijn lijk weggevoerd en een molik in de kist had achtergelaten.
Ik durfde niet maar ik =moest=. Het koperen knopje zat mij tusschen de vingers als vastgeklemd: mijn arm behoorde mijzelven niet meer toe: een galvanische stroom voer mij uit den schouder er door heen.... Daar volgde een zachte ruk en de bel ging over.... Bij haar klingelen was het mij of ik eenen moord begaan had, en of ik het armezondaarsklokje reeds mijne uitvaart hoorde luiden.
LAVINIA. In eer en vrede leve Titus lang; Mijn eed'le heer en vader, leef in roem! Zie, op dit graf kom ik mijn tol van tranen Ter plechtige uitvaart mijner broeders brengen; En pleng op de aarde, knielend aan uw voet, Mijn vreugdetranen om uw wederkomst. O zegen mij met uw zeeghafte hand, Gij, toegejuicht door Rome's beste burgers!
Hij ging niet heen gelijk de kalme ziel, Die, even als de leeuwrik naar de wolken Des morgens stijgt bij 't lieflijkst windgesuis, Zoo ook ten Hemel vaart, betreurd, beweend! Zoo was Aselmo's uitvaart niet. Uit een oud Drama.
Door het bezorgen van eene prachtige uitvaart of lijkstatie en het stichten van eene kostbare marmeren Graftombe in het koor der Groote Kerk te Leeuwarden, trachtten de Friesche Staten de nagedachtenis te huldigen van den voortreffelijken vorst, aan wien men zich ten hoogste verpligt gevoelde . VAN REYD, 329; Regist. Staats-res. 511; Chart. WAGENAAR, V. H. X 408; BOSSCHA, Heldend. I 274 env.
Gaat, gaat, mijn broeders, gaat met sleepende banieren, Uw uitvaart, geen triomf op uw bestrijders, vieren! Ik voer geen wapen meer; maar 't hart der woesteny Zal me eenzaam sterven zien, gelijk de Woudos, vrij." Hy keert zich weenende om.
Woord Van De Dag