Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
De levenssmart van zijn tijd zal Goethe nu zoo uitspreken, dat dit uitspreken zelf reeds de overwinning er van bevat. Ziehier de kiem van "Het lijden des jongen Werthers", die zich nu uit zijn ervaringsvoorraad gaat voeden. Evenals in den Götz wil hij hier iemands nagedachtenis redden.
Na al wat er tusschen ons voorviel stil, laat mij nu óók uitspreken na de bedreiging in den straks genoemden brief, dat ik er niet op behoefde te rekenen ooit eenigen steun van je te zullen ontvangen...." "Maar Philip, ik heb immers gezegd dat je een brief uit die dagen van spanning niet meer in rekening brengen moet."
Zouden wij hare gezondheid niet eens drinken, Mijne Héeren?" Ik gevoelde een hoogst onaangename gewaarwording, en het was mij, of de naam van Henriëtte ontheiligd werd, dat men dien bij een gelegenheid als deze dorst uitspreken. Dan ik had spoedig meer gegronde reden tot ontevredenheid.
Den man, wiens vriend hij heet, wiens huis voor hem openstaat, die hem ontvangt aan zijne tafel? Ruardi is een monster, zeg ik u, en Lidewyde is zijne maîtres." Onder het uitspreken van dit laatste woord, dat zij in haar geheele leven nog nooit overluid gebezigd had, stroomde het bloed weder naar Emma's wangen.
En onder het uitspreken dezer verwittiging, lieten zij hunnen last tot op het plein van den burg nederzakken, en wierpen zelfs het touw naar beneden. Onmiddellijk stroomde eene menigte ridders, poorters en wapenknechten naar den voet des torens om eenen blik te werpen op het lijk van den booswicht, wiens misdadige handen graaf Karel voor Gods altaar het hoofd hadden gekloofd.
"Is het niet buitengewoon gauw, dat hij examen gedaan heeft?" "Zeker, liefste, zeer zeker. Hij is pas vijfjaren te Leiden, en je moet denken, hij heeft drie jaar gebruikt voor zijn eerste examen...." "Zijn pro-pae-deutisch, niet waar?" viel mevrouw Wttse met deftigheid in, trotsch dat zij het moeielijke woord zoo goed had leeren uitspreken. "Juist, mijn kind!
"Wat! voorzichtiger!" riep kolonel Proctor, dien dit woord, hetwelk hij toevallig hoorde, deed opspringen. "Met volle vaart zeg ik u! Begrijpt ge nu? Met volle vaart!" "Ik weet het ... ik begrijp het...." herhaalde Passepartout, maar niemand liet hem uitspreken. "Het was toch voorzichtiger, maar daar dit woord u hindert, het was toch natuurlijk...." "Wie? wat? hoe?
"De dood," wilde zij zeggen, maar Stipan liet haar niet uitspreken. "Je bent ziek, opgewonden," zeide hij. "Geloof mij, je overdrijft vreeselijk. Wat is er dan zoo verschrikkelijk?" En Stipan lachte.
Wel wil ik als mijn meening uitspreken, dat ik, gezien den eenzijdigen aard van de schoolopvoeding en de opvattingen van het meerendeel van het onderwijspersoneel hieromtrent, zulk een toepassing vooralsnog in het belang van de openluchtspelen onmogelijk acht.
»Nu komt het moeras te dicht bij mij," riep Dion driftig uit, »en dat, »blijven steken," waarvoor gij mij waarschuwdet, kon nu wel eens ernst worden. Want een schaamtelooze die den vuigsten laster durft uitspreken, benijd ik niet om zijn vlugheid van geest.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek