United States or Mauritius ? Vote for the TOP Country of the Week !
In nadenken verzonken zit zij daar en tuurt mijmerend in het blauwe verschiet. Dan ziet ze naar den vloed onder haar en een schitterend oogenpaar rust lang in den starren blik van den jongeling. Haar oogen gelijken een paar zonnen, waarvan een verterend vuur uitgaat. Een lichte rilling gaat door het lichaam van den jongeling.
Waar?" gilt Amy, en tuurt naar twee stevige palen met een dwarsbalk en een paar afhangende kettingen. "Een mijn," merkt Oom op, met een ondeugend knipoogje. "'k Zie een heele kudde lammetjes; zij liggen allemaal in 't gras," waarschuwt Amy. "O, kijk toch eens, Vader, zijn zij niet snoezig?" vraagt Flo sentimenteel.
Maar zie, gebeurd op schild zat daar Het knaapje trotsch, Zoo tuurt in zon een adelaar Uit wolk om rots. Maar dan zijn rust'loos bloed bevond 't Hier zijn te lang, En met één sprong zocht hij den grond, Vlug en niet bang. Tegnér, Frithiof-sage.
Eenige stemmen: "Bonsoir burgemeester," en nog eenige zachtere stemmen alleen: "Burgemeester!" De drie heeren, ieder met een dame aan den arm, stappen door, en Van Bavik treedt terug, en tuurt in de duisternis naar den persoon, die zoo'n werk met de stoeptreden had.
En, als er weder een ademlooze stilte heerscht, dan klinkt het opnieuw schier betooverend schoon en toch zoo hoogst eenvoudig: "En bij den zomer-avondglans, Als 't rood nog fonkelt aan den trans. Dan tuurt zijn wijfje.
En nu met ongedekten aangezichte in den glans eener eeuwige liefde staande, staart en tuurt ge verwonderd in dien spiegel van het Woord, waarin de heerlijkheden van uw God u getoond worden.
Ja, die neef van den generaal is een knap mensch. Wat een verschil van kleur met juffrouw Coba! En juffrouw Coba's postuurtje, och lieve hemel, denkt Hendrik terwijl hij nu weer in de straks verlaten richting tuurt schuinsrechts op het landschapvak met een herder en herderin onder een boom, och lieve hemel, heel wat anders dan die juffrouw daar met den saamgepersten boezem in het gele keurslijf.
Dit is 't verhaal van Philomela's jammer, Van Tereus' boos verraad en vrouweschennis; In schennis, vrees ik, wortelt uw ellend'. MARCUS. Zie, broeder, zie, hoe ze op die bladen tuurt! TITUS. Lavinia, heeft men u zoo overvallen, Geschonden en gekrenkt als Philomela, In 't onbarmhartig, groot en donker woud? Zie, zie!
"Dat spreekt immers vanzelf dokter. Alles zal zeker goed gaan. Ik.... ke...." "Was er nog iets?" "Nee dokter, nee; maar...." "Beter vooruit gevraagd dan naderhand verlegen te zitten Thomas!" "Nee dokter, toch niet, 't was alleen...." Helmond krijgt nogmaals het achterhoofd met de blonde haren van zijn provisor te zien. Thomas tuurt opnieuw naar de etiquetten der potten en flesschen.
Als een schichtig ree van uit het struikgewas tuurt nog hier of daar een kind der volksmuze met zijn sprookjesoogen in een wonderlijk-vervormde kultuurwereld, vol rook, rumoer en onrust. Het volkslied vlucht voor de schrille stoomfluit, als de elven voor het gelui der klokken. IV. Bouwkunst en dekoratieve kunst.
Woord Van De Dag